تأملي در نسبت هرمنوتيك فلسفي گادامر و علوم طبيعي

در مورد موضع گادامر درباره علوم طبيعي چند انتقاد جدي صورت گرفته است. نخست آنكه برداشت او از علوم طبيعي پوزيتويستي است. دوم آنكه تصويري كه از علم ارائه مي‌كند، كاريكاتورگونه است و به كار امروز ما نمي‌آيد و سوم آنكه گادامر به سرشت هرمنوتيكي علوم طبيعي بي‌توجهي كرده است. در اين مقاله تلاش خواهد شد نشان داده شود كه اين انتقاد‌ها، برآمده از تمركز صرف بر كتاب حقيقت و روش و ناآگاهي از رويكرد گادامر به علوم طبيعي متأثر از بحران علم هوسرلي است. در اين مقاله نويسنده مي‌كوشد با مدّاقّه در مجموعۀ آثار گادامر بازسازي‌اي از نگاه گادامر به علوم طبيعي به دست دهد. پس در گام نخست به رويكرد گادامر به علوم طبيعي درباره شكاف زيست‌جهان و جهان علمي مي‌پردازد. در گام دوم با برجسته‌كردن سرشت هرمنوتيكي علوم طبيعي، پيوند آن را با زيست‌جهان نشان مي‌دهد؛ به بيان ديگر، در گام نخست افتراق و در گام دوم امتزاج اين دو امر را نشان مي‌دهد تا سرانجام به اين نتيجه‌گيري برسد كه زيست‌جهان بر جهان علم اولويت دارد و علم بايد بتواند در زيست‌جهان جايگاه خود را بيابد. در پايان با ذكر انتقادهايي به نگاه گادامر، افق هرمنوتيك علوم طبيعي نمايان خواهد شد.