نسبت ميان بازي‌هاي زباني، صورت‌هاي‌ زندگي و حيات اجتماعي انسان در ويتگنشتاين متأخر

ويتگنشتاين در فلسفۀ متأخر خود با طرح نظريۀ كاربـردى‌ مـعنا‌، معناي واژه را به كاربرد آن در جريان و شكل زندگي پيوند مي‌دهد. از نگاه او، زبان امري عمومي و اجتماعي و زبان خصوصي امري ناممكن است. كاربرد زبان در قالب بازي‌هاي زباني صورت مي‌گيرد و كاربرد بازي‌هاي زباني خود، انواع گوناگون صورت‌هاي زندگي را شكل مي‌دهد. صورت‌هاي زندگي پيوندي با ساختار حيات اجتماعي انسان دارند. در اين نوشتار مي‌كوشيم نسبت ميان كاربرد واژه‌ها و صورت هاي زندگي را بحث كنيم و نشان دهيم كه چگونه كاربرد واژه‌ها، يك بازي زباني را شكل مي‌دهد و چه نسبتي ميان بازي‌هاي زباني و صورت‌هاي زندگي وجود دارد. همچنين در اين مقاله به بررسي نسبت ميان صورت‌هاي زندگي و تاريخ طبيعي انسان از يك سو و زندگي اجتماعي انسان از سوي ديگر خواهيم پرداخت و نشان خواهيم داد اگرچه پيوند ميان اين عناصر پذيرفتني است، اما نمي‌توان آن را به‌طور مطلق تأييد كرد؛ زيرا تغييرات در هر يك از اينها لزوماً متناظر با تغيير در عناصر ديگر نيست.