تأثير اسيد ساليسيليك بر ويژگي‌هاي رشدي و بيوشيميايي و درصد اسانس به‏ ليمو در سطوح مختلف شوري آب آبياري

به منظور بررسي اثر اسيد ساليسيليك بر برخي ويژگي‏هاي رشدي و بيوشيميايي به‏ليمو (Lippia citrodora L.) تحت تنش شوري، آزمايشي گلداني به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار سطح شوري آب آبياري (شاهد، 50، 100 و 150 ميلي‏مولار كلريد سديم) و چهار سطح اسيد ساليسيليك (صفر، 150، 300 و 450 ميلي‏گرم بر ليتر كه به ترتيب معادل 0، 1.1، 2.1 و 3.2 ميلي‏مولار مي‏باشد) در سه تكرار انجام شد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه اثرات متقابل شوري و اسيد ساليسيليك بر تمام صفات مورد مطالعه به جز وزن خشك برگ و وزن خشك و تر ريشه معني دار شد. مقايسه ميانگين ها نشان داد بيشترين ميزان وزن تر برگ، وزن تر اندام هوايي، وزن خشك اندام هوايي، كلروفيل aو b و كاروتنوئيدها و ميزان اسانس در تيمار بدون شوري و كاربرد 3.2 ميلي‏مولار اسيد ساليسيليك مشاهده شد. بيشترين ميزان كربوهيدرات هاي محلول در تيمار بدون شوري و كاربرد 2.12 ميلي‏مولار اسيد ساليسيليك، بيشترين پرولين در تيمار شوري 100 ميلي مولار و كاربرد 3.2 ميلي‏مولار اسيد ساليسيليك، و بيشترين فنل كل در تيمار شوري 100 ميلي مولار و كاربرد 2.12 ميلي‏مولار اسيد ساليسيليك بود. كاربرد اسيد ساليسيليك (به‏ويژه در غلظت 3.2 ميلي‏مولار) در هنگام تنش شوري (به‏ويژه سطح 100 و 150 ميلي‏مولار كلريد سديم) سبب كاهش اثرات منفي حاصل از اين تنش گرديد؛ به طوريكه صفات مورفولوژيكي و رنگيزه‏هاي فتوسنتزي گياه را افزايش داد و در مقابل به دليل كاهش تنش شوري، ميزان فنل كل، كربوهيدرات محلول و پرولين را كاهش داد.