بررسي اثر داروي سوماتريپتان بر يادگيري و حافظۀ مختل شده به دنبال القاي مهار منتشر شوندۀ مكرر

مقدمه: مهار منتشر شونده، يك موجي گذرا و خود منتشر شونده از دپلاريزاسيون نورون ها و سلول هاي گليال است كه با مهار موقتي تمام فعاليت هاي مغز ادامه پيدا مي كند. مهار منتشر شونده در ميگرن و ساير سردردها دخالت داشته و مي تواند در مدل هاي حيواني، با تحريكات الكتريكي و شيميايي ايجاد شود. نشان داده شده است كه مهار منتشر شوندۀ مكرر موجب اختلالات حافظه در موش هاي صحرايي جوان مي شود. اثر داروهاي پيشگيري كننده از ميگرن بر روي مهار منتشر شونده، گزارش شده است. در مطالعۀ حاضر اثر سوماتريپتان به عنوان يك داروي پيشگيري كننده از ميگرن بر اختلالات حافظۀ القاء شده توسط مهار منتشر شونده در موش هاي صحرايي جوان بررسي شد. مواد و روش ها: موشهاي صحرايي ويستار (8060 گرمي) در گروه هاي؛ مهار منتشر شونده، شم، سوماتريپتان 0/1 و سوماتريپتان 0/5 تقسيم شدند و مهار منتشر شونده با تزريق كلريد پتاسيم (2 مولار) به صورت هفتگي به مدت چهار هفته القاء شد. سوماتريپتان (0/1 و0/5 ميلي گرم/كيلوگرم) نيز به صورت هفتگي به مدت 4 هفته در گروه هاي درمان تجويز شد. حافظۀ ايجاد شده متعاقب يادگيري اجتنابي غير فعال به وسيلۀ تست جعبۀ شاتل در زمان هاي مختلف در موش هاي صحرايي بررسي شد. يافته ها: مهار منتشر شونده به طور چشمگيري زمان تأخير اوليۀ ورود به محفظۀ تاريك شده را افزايش داد. مهار منتشر شونده، يادآوري فعاليت آموخته شده را نيز مختل كرد. تجويز دوز پايين سوماتريپتان سبب بهبود حافظه 30 دقيقه پس از يادگيري شد، درحالي كه دوز بالا مي تواند سبب بهبود حافظه 30 دقيقه، 24 ساعت و 1 هفته پس از يادگيري شود. نتيجه گيري: اين مطالعه نقش مثبت سوماتريپتان در يادگيري و اختلال حافظۀ ايجاد شده توسط مهار منتشر شوندۀ مكرر را نشان داد.