اثر ليتيوم كلرايد بر اضطراب، رفتار اكتشافي و ميزان هيپوكامپي فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز در مدل موش صحرايي مسموميت با تري متيل تين كلرايد

مقدمه: تري متيل تين يك نوروتوكسين ارگانوتيني است كه سبب دژنراسيون انتخابي در سيستم عصبي مانند هيپوكامپ مي شود. مسموميت با تري متيل تين علت اختلال هاي خلقي شناختي و حركتي در انسان ها و جوندگان است. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر ليتيوم كلرايد بر سطح فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز در هيپوكامپ و رفتارهاي اضطرابي اكتشافي در مدل موش صحرايي مسموميت با تري متيل تين انجام شد. مواد و روش ها: جهت القاي مسموميت، تري متيل تين (8 ميلي گرم/كيلوگرم) به صورت درون صفاقي به موش هاي صحرايي تزريق گرديد. گروه هاي آزمون (TMT+Li) به ترتيب دوزهاي 0/5، 1 و 1/5 ميلي اكي والان/كيلوگرم از ليتيوم كلرايد دريافت كردند و گروه TMT+Saline نرمال سالين را به مدت 14 روز پس از مسموميت با تري متيل تين دريافت كرد. جهت بررسي علايم اضطرابي و رفتارهاي اكتشافي از آزمون هاي ماز صليبي مرتفع، محفظۀ تاريك روشن و محفظۀ باز استفاده شد. سپس سطح هيپوكامپي فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز با استفاده از الايزا اندازه گيري شد. يافته ها: نتايج يك افزايشي را در رفتارهاي اضطرابي و يك كاهشي را در رفتارهاي اكتشافي نشان دادند. به علاوه سطح هيپوكامپي فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز در موش هاي صحرايي در معرض قرار گرفته با تري متيل تين كاهش يافت. اگرچه تيمار با ليتيوم كلرايد اثرات معني داري را بر كاهش ميزان اضطراب با تعديل رفتارهاي اكتشافي در آزمون هاي رفتاري نشان داد. نتيجه گيري: ليتيوم كلرايد كه اثرات حمايت كننده عصبي كافي دارد، مي تواند به عنوان يك راهكاري به منظور مديريت علايم اضطراب و اختلال هاي شناختي پس از مسموميت با تري متيل تين مورد استفاده قرار گيرد.