تأثير بهزيستي معنوي و تاب‌آوري در پيش‌بيني اضطراب مرگ در ميان سالمندان در شهر تهران

مقدمه: تجربهْ نزديك شدن به مرگ يكي از واقعيّت هاي غير قابل انكار دوران سالمندي است. هدف اين مطالعه بررسي نقش بهزيستي معنوي و تاب آوري در پيش بيني اضطراب مرگ در بين سالمندان در شهر تهران، ايران بود. مواد و روش ها: روش اين مطالعه توصيفي همبستگي با تعداد كلي 200 سالمند مرد بود كه در شهر تهران در طي سال هاي 1393-1392 زندگي مي كردند. پرسشنامه هاي مقياس بهزيستي معنوي، مقياس تاب آوري و مقياس اضطراب مرگ براي اين بررسي مورد استفاده قرار گرفتند. يافته ها: يافته هاي ما نشان دادند كه يك رابطه منفي معني داري بين بهزيستي معنوي و تاب آوري با اضطراب مرگ وجود داشت. به علاوه نتايج نشان داد كه بهزيستي معنوي يك عامل ارزشمندي در پيش بيني اضطراب مرگ بود. نتيجه گيري: داده هاي ما نشان دادند كه تاب آوري و بهزيستي معنوي مي توانند به عنوان فاكتورهاي حياتي در اضطراب مرگ در بين سالمندان در نظر گرفته شوند.