ايمونوتراپي تومورهاي گليوبلاستوم چند شكلي: از مطالعات پايه تا كارآزمايي‌هاي باليني

مقدمه: گليوبلاستوم چند شكلي يكي از رايج ترين و مهلك ترين تومورهاي مغزي اوليه بدخيم در بزرگسالان است و يكي از گروه تومورهايي است كه به عنوان گليوما ارجاع داده مي شود. انيستيتو ملي سرطان تخمين زده است كه هر ساله 23000 بزرگسال با گليوبلاستوم چند شكلي در آمريكا تشخيص داده مي شوند و كمتر از 5% آن ها 5 سال پس از تشخيص زنده باقي مي مانند. بنابراين راهبردهاي درماني نوين براي هدف قرار دادن و كشتن سلول هاي گليوبلاستوم چند شكلي به شدت نياز به افزايش كارايي درمان دارد. ايمونوتراپي داراي پتانسيل القاي مصونيت به منظور حذف سلول هاي گليوبلاستوم چند شكلي است كه ممكن است داراي توانايي انتشار در سرتاسر سيستم عصبي مركزي باشند. نتيجه گيري: در مقالۀ مروري حاضر آخرين تحولات در خصوص ايمونوتراپي پيش باليني براي گليوما مورد بحث قرار خواهد گرفت كه شامل آزادسازي موضعي سايتوكاين هاي پيش التهابي مانند؛ Flt3L، اينترفرون هاي نوع 1، اينترلوكين 2، اينترلوكين 4 و اينترلوكين 12 با بهره گيري از حاملين ژن درماني و سلول هاي بنيادي مغزي يا مهار واسطه هاي سركوب كنندۀ ايمني مانند TGF beta، FasL و STAT3 فسفوريله، مي باشند. راهبردهاي نوين ايمونوتراپي نيز در كارآزمايي هاي باليني مورد استفاده در بيماران گليوبلاستوم چند شكلي مورد بررسي قرار گرفته اند كه آن را يك ابزار نويد بخشي در درمان هاي آينده براي گليوبلاستوم چند شكلي مي سازد.