رهبري هماهنگ و يكپارچه در سيستم تروما: يك ضرورت فراموش شده در ايران

مقدمه: تروما بزرگترين بار بيماري ها را در ايران دارد. بيشترين قربانيان، مردان جوان مي باشند. تصادفات ترافيك جاده اي، بيشترين علت متداول تروما در ايران مي باشند. اين مطالعه براي تعيين ناديده گرفته شده ترين نياز در سيستم تروما در ايران طراحي شده است. مواد و روش ها: در دو مطالعه، اولي توسط مركز تحقيقات جراحي و تروماي سينا (13 جلسه) و دومي توسط بخش اورژانس وزارت بهداشت و آموزش پزشكي (8 جلسه) انجام شد، كارشناسان تروما و سياست گذاران نقاط قوت و ضعف سيستم تروما را در زمينه هاي پيشگيري، درمان، توانبخشي و مراقبت از بيماران آسيب ديده مورد بحث و بررسي قرار دادند. يافته ها: تمام سازمان ها شامل وزارت بهداشت، ادارۀ پيشگيري از آسيب ، بخش اورژانس، بيمارستان و مراقبت هاي بهداشتي، هلال احمر، پزشكي قانوني، پليس، وزارت كشور، وزارت راه، توليدكنندگان خودرو، شهرداري، رسانه ها و روزنامه نگاران، سازمان هاي غيردولتي، مجلس و قوه قضائيه همگي داراي نقاط قوت و ضعف مي باشند. پيشرفت هاي قابل توجه و متعددي براي هر سازمان وجود داشت. مهمترين نقص، عدم رهبري واحد در مديريت سازمان يافته تروما بود كه مسئوليت دار و پاسخگو باشد. به عبارت ديگر، عدم هماهنگي و يكپارچگي در اين سيستم تروما وجود دارد. همچنين سيستم نظارت يكپارچه بايد دايمي و مشمول منابع كافي باشد. اولويت كار گروهي در سازمان هاي مرتبط بيشتر از كار فردي ضروري است. نتيجه گيري: براي موفقيت جدي در پيشگيري، درمان، توانبخشي و نظارت سيستم تروما، ما نياز به يك شخص يا سازماني داريم كه مسئول سازمان دهي، هماهنگي و كوشش هاي يكپارچه سازي در زمينۀ تروما باشد.