ارزيابي ميزان همبستگي آزمون FAB و UPDRS در مراحل اوليۀ بيماري پاركينسون

مقدمه: بيماري پاركينسون با يك طيف وسيعي از آسيب هاي شناختي، رواني و رفتاري مرتبط است كه به طور قابل توجهي بر كيفيت زندگي بيماران و بستگان آن ها تأثير مي گذارد. امروزه مشاهده شده است كه پيش آگهي و مرحله اي از بيماري پاركينسون را مي توان به وسيلۀ آزمون FABبا اندازه گيري اختلال در عملكرد اجرايي شناسايي كرد. آزمون FAB يك آزمون مختصر و دقيق است. يك همبستگي بين اين آزمون و ساير آزمون هاي تشخيصي براي بيماري پاركينسون، مانند مقياس يكپارچۀ درجه بندي پاركينسون (UPDRS) وجود دارد كه زمان بر است. بنابراين هدف از اين مطالعه اندازه گيري نمره هاي FAB و UPDRS و تعيين همبستگي احتمالي بين اين آزمون ها بود. مواد و روش ها: 49 بيمار با تشخيص بيماري پاركينسون و 50 فرد سالم گروه كنترل مشمول مطالعه شدند. نمراتFAB را در افراد سالم و در بيماران پاركينسون كه از نظر سن، جنسيت، مقياس يكپارچۀ درجه بندي پاركينسون، آموزش و نمرۀ آزمون كوتاه وضعيت ذهني تطبيق داده شده بودند، مقايسه كرديم. يافته ها: نتايج يك همبستگي بين آزمون هاي FAB و UPDRS را در مراحل اوليۀ بيماري پاركينسون در همۀ بيماران نشان داده است؛ درحالي كه هيچ گونه همبستگي بين اين دو آزمون در گروه مردان و زنان به طور جداگانه وجود ندارد. نتيجه گيري: آزمون تشخيصي FAB يك جايگزين مناسب براي UPDRS در بيماران ايراني با مراحل اوليۀ پاركينسون نيست. نياز است كه يك نسخۀ مناسب از اين آزمون براي بيماران ايراني بر اساس فرهنگ و زبان فارسي فراهم گردد.