بررسي ميزان دوز جذبي پوست ميان تنه‌ي قدام و خلف بدن هنگام انجام راديوگرافي پانوراميك

مقدمه: امروزه استفاده از راديوگرافي پانوراميك در دندان‌پزشكي، با توجه به قيمت مناسب و دوز اشعه‌ي نسبتاً كم وارد شده به بيمار در مقايسه با اطلاعات دريافتي، جايگاه بالايي در بين دندان‌پزشكان دارد. دندان‌پزشك همچنين موظف است در طي مراحل تشخيص و درمان، خود و بيمار را از خطرات احتمالي كه يكي از آنها خطرات اشعه‌ي يونيزان هنگام انجام راديوگرافي است، مصون بدارد. لذا بر آن شديم كه با انجام اين پژوهش، راهنمايي براي دندان‌پزشكان و تكنسين‌ها براي محافظت جامع‌تر بيماران ارائه دهيم. مواد و روش‌ها: در اين مطالعـه‌ي توصيفـي – تحليلـي به صـورت مقطعي و كاربـردي، تعـداد 4 عدد TLD (Thermoluminescent dosimeter) كه كاليبراسيون و صفر كردن روي آنها انجام شده بود در موقعيت مناسب، داخل نگهدارنده قرار داده شدند و در سطح روپوش سربي در قدام و خلف نصب گرديد و يك عدد TLD هم به صورت كنترل در محيط قرار داده شد، سپس 100 نفر بيمار بزرگ‌سال كانديد انجام راديوگرافي پانوراميك، با پوشيدن اين روپوش‌ها به صورت متداول، تحت انجام راديوگرافي پانوراميك قرار گرفتند و تصويربرداري انجام شد. سپس TLDها براي خوانش فرستاده شدند و نتايج با آزمون‌هاي آماري تي، ANOVA، Post Hoc و تي زوجي بررسي و سطح معني‌داري، 01/0 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: TLDهايي كه 100 بار تحت اكسپوز اشعه قرار گرفته بودند، پس از خوانش، دوز دريافتي را برحسب ميلي‌سيورت نشان دادند: دوز جذبي پوست در ناحيه‌ي خلفي و بالا، 31/0 و بيش‌ترين مقدار و سپس به ترتيب، دوز جذبي خلفي پايين، 28/0، دوز جذبي قدامي پايين، 22/0، دوز جذبي قدامي بالا 19/0 و TLD كنترل كه در محيط خارج از اتاق قرار داشت، دوز بسيار پايين و غير قابل اندازه‌گيري را گزارش كردند. نتيجه‌گيري: در اين پژوهش، دوز جذبي پوست در ناحيه‌ي ميان تنه‌ي قدام و خلف بيمار، تفكيك شده است و به طور معني‌داري، دوز جذبي پوست در ناحيه‌ي خلفي بيمار، بيشتر از ناحيه‌ي قدامي به دست آمد. پس بنابراين بهتر است روپوش يك‌طرفه را از پشت به صورت كت به بيمار بپوشانيم.