بررسي روابط تجربي تخمين ظرفيت محوري پسماند ستون‌هاي بتن مسلح آسيب‌ديده تحت اثر انفجار

در ساختمان هاي بتن مسلح همواره ستون هاي سازه اي نقش كليدي دارند. در اثر وقوع انفجار تصادفي يا عمدي در خارج از ساختمان، ممكن است ستون هاي طبقات همكف و اول اين ساختمان ها دچار آسيب مستقيم شده و پديده تخريب پيش رونده در ساختمان روي دهد. زيان‌هاي مالي و جاني تخريب پيش‌رونده به مراتب بيشتر از اثر مستقيم خود انفجار در ساختمان است. ميزان ظرفيت محوري پسماند  ستون ها پس از تجربه بارگذاري انفجار معيار خوبي در ارزيابي رفتار ستون هاي بتن مسلح تحت انفجار بوده و تصميم گيري مبني بر لزوم مقاوم سازي و نحوه ترميم اين ستون ها را ساده‌تر مي‌سازد. در اين مقاله، به بررسي روابط تجربي تخمين ظرفيت محوري پسماند ستون هاي بتن مسلح بعد از تجربه بارگذاري انفجار جانبي پرداخته شده است. در ابتدا، ظرفيت پسماند تعدادي مدل ستون بتن مسلح با مقطع مربعي با استفاده از تحليل اجزاي محدود صريح در هيدروكد تخصصي LSDYNA تعيين شده است. سپس، روابط تجربي موجود جهت تخمين ظرفيت محوري پسماند ستون هاي بتن مسلح تحت اثر انفجار به‌كار رفته است. در اينجا، سه رابطه شامل روابط پيشنهادي توسط بائو و لي (2010)، وو و همكاران (2010) و آرلري و همكاران (2013) مورد بررسي قرارگرفته است. در نهايت، نتايج تحليل اجزاي محدود با تخمين هاي اين روابط در تعيين ظرفيت محوري پسماند ستون ها مقايسه شده است. با تغيير بار محوري اوليه در ستون و سناريوي بارگذاري انفجار، تخمين‌هاي حاصل از روابط تجربي با نتايج تحليل اجزاي محدود مقايسه شده است.