اثر داروي سينوپار (تري پاراتيد) در درمان جوش نخوردن شكستگي هاي استخوان هاي بلند اندام ها

Effect of Teriparatide (CinnoPar®) in Treatment of Non::union:: Bone Fractures

سابقه و هدف: جوش نخوردن شكستگي استخواني يك چالش درماني براي جراحان و متخصصين مي‌باشد. يكي از راهكارهاي درماني جهت تحقق اين هدف، درمان سيستميك است. اين مطالعه با هدف تعيين اثر داروي سينوپار (تري پاراتيد) در شكستگي‌هاي جوش نخورده استخوان هاي بلند انجام شده است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه نيمه تجربي بر روي 16 بيمار مبتلا به شكستگي جوش نخورده استخوان هاي بلند انجام شده است. در اين مطالعه قبل از مداخله درماني، گرافي از محل شكستگي تهيه شده و پس از تاييد جوش نخوردن توسط راديولوژيست، بيمار تحت درمان 3 ماهه با داروي سينوپار (تري پاراتيد) قرار گرفت. بعد از اين مدت مجدداً براي هر بيمار گرافي تهيه شد تا بهبودي و اثربخشي درمان ارزيابي شود. يافته‌ها: ميانگين سني 16 بيمار مورد بررسي 51/20 ± 18/45 سال بود. از اين تعداد 9 نفر مذكر و 7 نفر مونث بودند. ميانگين مدت زمان سپري شدن از حادثه 48/24±00/50 هفته بوده است. بيش ترين محل آسيب ديده در بيماران ناحيه فمور (8 مورد) بوده است. از ميان 16 بيمار بعد از درمان نشانه هاي بهبودي در 10 بيمار رويت شد (002/0=P). استنتاج: تا حدودي از نتايج اين مطالعه مي‌توان نتيجه گرفت كه درمان انجام شده با سينوپار موثر بوده است ولي به علت تعداد كم نمونه هم‌چنان اثربخشي واقعي داروي سينوپار ناشناخته باقي مانده است.

Background and purpose: Non::union:: of bone fracture is a clinical and treatment challenge. Satisfactory repair of orthopedic fractures is of great importance and systemic treatment is used to achieve this goal. This study aimed to investigate the effect of Teriparatide (CinnoPar®) on non::union:: fractures. Materials and methods: A quasi-experimental study was conducted in 17 patients with non::union:: bone fractures. Radiographic evaluation was performed before the intervention and non::union:: was confirmed by a radiologist. Then, all patients received Teriparatide for three months. Afterwards, a control x-ray image was taken to assess the outcome. Results: Sixteen patients (mean age: 45.18±20.51) with non::union:: fracture were evaluated, including nine males and seven females. The mean time after the accident was 50 ±24.48 weeks. Femoral bone was the most reported impaired site (n=8). After treatment with Teriparatide (CinnoPar®) improvements were seen in 10 patients (P= 0.002). Conclusion: Treatment with CinnoPar® was found to be effective to some extent. However, due to the small sample size in this study, the efficacy of CinnoPar® needs further assessments.