تحليل عوامل مشترك تجربه‌ي روانشناختي پديده رودربايستي: مطالعه كيفي

پژوهش حاضر با هدف مطالعه‌ي تجربه‌ي زيسته‌ي افراد از پديده‌ي رودربايستي صورت گرفت. روش تحقيق، كيفي و از نوع پديدارگرايي بود. جمع آوري اطلاعات از طريق مصاحبه‌ي نيمه ساختار يافته و جامعه شامل افرادي بود كه تجربه رودربايستي را داشتند. نمونه‌گيري به صورت هدفمند و مصاحبه‌ها تا اشباع داده‌ها ادامه يافت. تعداد آزمودني‌ها 20 نفر بود. روش تجزيه تحليل اطلاعات، از نوع تحليل تماتيك بود. با پرسش از تجارب آزمودني‌ها و بازخواني روايت‌هاي آنان، مضامين مهم استخراج و طبقه بندي شد. عوامل مشترك زير به عنوان مضامين نمايانگر تجربه‌ي رودربايستي به دست آمد: مهمترين مفهوم اين پديده احساس بي ميلي است. احساسات ديگر شامل ناراحتي، فشار و گيركردن است. براي غلبه بر اين احساسات، جريان اين افكار به راه مي‌افتد: تمركز بر برداشت طرف رابطه، افكار ترديد آميز، افكار متمركز بر ارزش‌ها، افكار خشمگينانه و افكار متمركز بر خود. مجموع اين افكار موجب مي‌شود فرد، مبادرت به رفتاري كند كه ويژگي آن، حالت آماده‌باش، كليشه‌اي، سخت و مشقت بار، منفعلانه و غيرصادقانه و غير صميمي بودن است. اما بلافاصله پس از انجام رفتار، احساسات پشيماني، ناتواني و ضعف، خشم و نفرت نسبت به خود و طرف رابطه و احساسات ديگري چون دورويي و تحت سلطه بودن و به تبع اين احساسات، افكار سرزنش‌گرانه، آرزومندانه و خشمگينانه تجربه مي‌شوند. در واقع با توجه به ويژگي روابط صميمانه كه بر خود افشايي و اعتماد مبتني است، روابط مبتني بر رودربايستي نقطه‌ي مقابل روابط صميمانه است.