تعيين ضريب گياهي چغندرقند با استفاده از لايسيمتر در دشت اردبيل و مقايسه آن با داده‌هاي جهاني فائو

اگر چه تغيير اقليم در بيشتر مناطق دنيا باعث تغيير در مقدار آب مصرفي گياهان شده است، اما هنوز هم براي برنامه ريزي آبياري و تعيين و تخصيص حجم آب آبياري، داده هاي مختلف سازمان فائو مورد استفاده قرار مي گيرد. هدف از اين تحقيق ارزيابي دقت داده هاي جهاني فائو براي تعيين ضريب گياهي چغندرقند در دشت اردبيل بود. پارامترهاي معادله بيلان آب شامل بارش و آب آبياري، آب زهكشي شده، آب ذخيره شده در خاك و تبخير تعرق گياه چغندرقند با استفاده از سه دستگاه لايسيمتر  حجمي تعيين شد. پس از آماده سازي لايسيمترها، در ارديبهشت 1396، گياه چغندرقند در خاك لايسيمترها و اطراف آن ها كشت و آبياري گرديد. رطوبت حجمي خاك قبل از هر آبياري و آب زهكشي شده از لايسيمترها بعد از هر آبياري، اندازه گيري شد. در نهايت با استفاده از داده هاي اندازه گيري شده، معادله بيلان براي بازه هاي زماني مختلف كامل شده و ميزان تبخير تعرق گياه و ضريب گياهي براي مراحل مختلف چهارگانه رشد تعيين گرديد. مقايسه ميانگين ها با استفاده از آزمون آماري t استيودنت و در دو سطح احتمال يك و پنج درصد انجام شد. نتايج نشان داد تبخير تعرق گياه چغندرقند در كل دوره رشد برابر 1013 ميليمتر بود. متوسط ضريب گياهي براي دوره هاي اول، دوم، سوم، چهارم و كل دوره رشد به ترتيب 33/0، 9/0، 16/1، 88/0 و 9/0به دست آمد. در تمام مراحل رشد، متوسط مقادير اندازه گيري شده نسبت به مقادير ارائه شده توسط فائو، در دو سطح احتمال يك و پنج درصد داراي اختلاف معني دار نبود. اعداد به دست آمده در مقايسه با اعداد منتشر شده در نشريه فائو 56 براي مناطق سردسير انطباق خوبي را نشان مي دهد، بنابراين مي توان براي برنامه ريزي آبياري در منطقه مورد مطالعه از داده هاي جهاني منتشر شده توسط فائو استفاده كرد.