بررسي مقايسه‌اي كيفيت زندگي در نوجوانان درمان يافته از لوسمي حاد لنفوبلاستيك داراي سابقه شيمي‌درماني و همتايان سالم

مقدمه: لوسمي يك بيماري خوني است كه به صورت تكثير غير قابل كنترل سلول هاي نارس سفيد خون توصيف مي گردد. علي رغم پيشرفت درمان هاي اين بيماري بسياري از افراد درمان يافته از لوسمي اثرات ديررس و عوارض جانبي پس از اتمام درمان را تجربه مي كنند كه بر روي كيفيت زندگي آنان تأثير مي گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي مقايسه اي كيفيت زندگي در نوجوانان درمان يافته از لوسمي حاد لنفوبلاستيك داراي سابقه شيمي درماني با همتايان سالم انجام شد. روش كار: اين مطالعه موردشاهدي بر روي 40 نفر از نوجوانان درمان يافته از لوسمي حاد لنفوبلاستيك در گروه مورد، به همراه 40 نفر از همتايان عادي در گروه شاهد كه به لحاظ سن، جنس و ميزان تحصيلات با يكديگر همتا شده بوند، انجام گرفت. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه كيفيت زندگي كيد اسكرين 52 بود و داده هاي بدست آمده به وسيله نرم افزار SPSS v.22 و آزمون t مستقل و سطح معني داري 05/0 مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سني گروه مورد 92/13 و براي گروه شاهد 84/13 بود. نتايج نشان دهنده اين بود كه كمترين نمره بدست آمده در كيفيت زندگي گروه مورد در بعد پذيرش اجتماعي (92/2 57/11) و بيشترين نمره بدست آمده در بعد خلق و هيجانات (66/3 65/19) مي باشد. گروه مورد در مقايسه با گروه شاهد در ابعاد بهزيستي روانشناختي، خودمختاري، منابع مالي، حمايت اجتماعي، محيط مدرسه، بهزيستي جسمي، خلق، پذيرش اجتماعي، ارتباطات والدين و نمره كل كيفيت زندگي نمره كمتري كسب كردند و اين تفاوت از نظر آماري معني دار بود (05/0 P ). همچنين در بعد ادراك خود تفاوت آماري معني داري (558/0 P) بين دو گروه مورد و شاهد مشاهده نشد. نتيجه گيري: با در نظر گرفتن نتايج بدست آمده از اين پژوهش و توجه به ضعف در كيفيت زندگي افراد درمان يافته از لوسمي حاد لنفوبلاستيك، لزوم توجه به عوامل سبب ساز اين ضعف بيشتر شده و توصيه مي گردد كه متخصصين حوزه سلامت ترتيبي اتخاذ نمايند تا موجب بهبود كيفيت زندگي درمان يافتگان از لوسمي حاد لنفوبلاستيك شود.