تاثيرمداخله آموزشي مبتني بر مدل ارتقاء دهنده سلامت پندربرخودكارآمدي بيماران در خصوص رفتارهاي خودمراقبتي پس از جراحي قلب

مقدمه: يكي از عوامل مهم در بهبود بيماران پس از جراحي قلب، ميزان خودكارآمدي است كه منجربه توانمند شدن بيماران جهت مراقبت از خود ميشود. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير مداخله آموزشي مبتني بر مدل ارتقاء سلامت بر خودكارآمدي بيماران پس از جراحي قلب انجام شد. روش كار: دراين مطالعه نيمه تجربي تعداد 220 بيمار، يكماه پس از جراحي قلب بصورت تصادفي بدو گروه آزمون و شاهد (هرگروه 110 نفر) تقسيم شدند. جمع آوري دادهها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته خودمراقبتي مبتني بر مدل پندر بود. اين ابزار 97 سؤال دارد و ميانگين CVI و CVR كل پرسشنامه بترتيب 90/0 و 84/0 تعيين گرديد. ضريب آلفاي كرونباخ كل پرسشنامه 77/0 بود. قبل از اجراي مداخله آموزشي، پرسشنامه خودمراقبتي براي دوگروه تكميل شد. طراحي برنامه آموزشي مطابق با مراحل مدل ارتقاء دهنده سلامت (HPM) انجام شد. گروه آزمون مداخله مورد نظر را دريافت كردند. گروه شاهد نيز مراقبتهاي معمول را دريافت نمودند. بيماران دو گروه 3 و 6 ماه پس از مداخله آموزشي پيگيري شدند و مجدداً پرسشنامه مربوطه براي آنها تكميل گرديد. دادههاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار Spss22 و آزمونهاي ChiSquare و آناليز واريانس با دادههاي تكراري در سطح معني داري (05/0 P) مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. يافته ها: نتايج مطالعه نشان ميدهد تغييرات خودكارآمدي درك شده در طول زمان بطور معني داري تغييركرده است (001/0 P) و تأثير مداخله پس ازكنترل براي بقيه متغيرها نيز معني دار شده است (036/0 = P). بعبارتي ميانگين نمره سازه خودكارآمدي درگروه مداخلـه در دو زمان 3 و 6 ماه پس از مداخله بالاتر از گروه كـنترل بود. نتيجه گيري: باتوجه به نتايج اين پژوهش، استفاده از مدل ارتقاء دهنده سلامت پندر بعنوان يك الگو در بهبود خودكارآمدي بيماران پس از جراحي قلب، توصيه و تاكيد ميگردد.