رابطه استرس شغلي با ويژگي‌هاي شخصيتي و تجارب معنوي پرستاران

مقدمه: استرس شغلي يكي از موضوعات مهم مرتبط با رفتار انساني ميباشد و به دلايل متعددي در عملكرد شغلي تأثير ميگذارد. عوامل متعددي با استرس شغلي رابطه دارند، اين پژوهش با هدف تعيين رابطه استرس شغلي با ويژگيهاي شخصيتي و تجارب معنوي پرستاران انجام شد. روش كار: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي در سال 1394 انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش كليه پرستاران بيمارستان امام رضا (ع) شهرستان بيرجند بودند كه شامل 178 پرستار شاغل در بخشهاي مختلف و 59 پرستار شاغل در اتاق عمل بودند. از ميان اين پرستاران 134 نفر با استفاده از روش تصادفي ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. براي جمعآوري اطلاعات از سه پرسشنامه شامل پرسشنامه تجارب معنوي روزانه، پرسشنامه 5 عامل بزرگ شخصيت و پرسشنامه استرس شغلي استفاده شد. داده ها به شيوه خودگزارشي جمع اوري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 و روشهاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و استنباطي (همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون) انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه احساس حضور خداوند از مؤلفه هاي تجارب معنوي روزانه با استرس شغلي رابطه معني داري دارد (01/0 P). از ميان مؤلفه هاي ويژگي هاي شخصيتي، تنها دو مؤلفه برونگرايي و روان رنجورخويي داراي همبستگي معنادار با استرس شغلي بودند (01/0 P). نتيجه گيري: با استناد به يافته ها استرس شغلي با تجارب معنوي روزانه و ويژگيهاي شخصيتي ارتباط دارد، لذا پيشنهاد ميشود در گزينش پرستاران به ويژگيهاي شخصيتي آنها توجه كرد همچنين تلاش كرد تا با ايجاد تجربه هاي معنوي مثبتي استرس شغلي آنان كاهش يابد.