بررسي تطبيقي حق ترميم فروشنده در كنوانسيون وين، اصول يونيدروا و ايران

وظيفه اوليه طرفين قرارداد، اجراي تعهدات ناشي از آن است. درصورتي‌كه فروشنده به‌درستي و به‌صورت كامل به تعهد خود عمل ننمايد خريدار مي‌تواند با تحقق شرايطي قرارداد را فسخ كرده و به ادامه رابطه حقوقي پايان دهد؛ اما امكان دارد ناقض قرارداد تمايل به رفع نقض داشته باشد و بخواهد ايراد موجود در اجراي قرارداد را برطرف نمايد. اعلام آمادگي فروشنده اين سوال را مطرح مي‌كند كه آيا حق‌ترميم براي ناقض قرارداد وجود دارد و اگر قائل بر پذيرش آن باشيم چطور مي‌توان بين حق‌ترميم و حق فسخ تعادل برقرار كرد. اين تحقيق در نظر دارد به روش توصيفي و تحليلي به بررسي موضوع در كنوانسيون بيع بين‌المللي كالا، اصول يونيدروا و حقوق ايران بپردازد و به‌اجمال مي‌توان گفت در كنوانسيون وين حق‌ترميم شناسايي‌شده ولي در خصوص ارتباط آن با فسخ ابهام وجود دارد درحالي‌كه در اصول يونيدروا حق‌ترميم بر فسخ مقدم است. در حقوق ايران از حقي با عنوان ترميم بحث نشده است. در كل، پذيرش رويكرد شناسايي حق‌ترميم بر فروشنده ناقض در هماهنگي با اصل حفظ رابطه حقوقي، حسن نيت و وظيفه همكاري در تقليل خسارت است.