بررسي تأثير القاي تجارب هيجاني بر كاركردهاي اجرايي توجه و حافظه فعال با نگاه به طيف افسردگي

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير القاي تجارب هيجاني بر كاركردهاي اجرايي توجه و حافظه كاري با نگاه به طيف افسردگي بود. روش: در مرحله‌ي اول 449 نفر از دانشجويان دانشگاه خوارزمي تهران به‌صورت تصادفي از طريق نسخه‌ دوم پرسشنامه‌ افسردگي بك (BDI-II) مورد غربال قرار گرفتند و سپس 34 نفر از افرادي كه نمرات z استاندارد برابر يا بالاتر از 1/5+ و يا برابر يا پايين‌تر از 1/5 كسب كرده بودند به‌عنوان گروه نمونه انتخاب و به مرحله‌ بعدي پژوهش دعوت شدند. سپس آن‌ها به‌طور انفرادي در سه مرحله مورد آزمايش قرار گرفتند. مرحله‌ي اول مربوط به فعاليت پايه كاركرد هاي اجرايي توجه و حافظه كاري قبل از مشاهده‌ قطعه فيلم‌هاي هيجاني بود و دو مرحله‌ي بعدي آزمايش نيز بعد از مشاهده‌ي قطعه فيلم‌هاي هيجاني انتخاب‌شده شامل قطعه فيلم هيجاني مثبت و منفي صورت گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه القاي تجارب هيجاني مي‌تواند بدون در نظر گرفتن اثر اصلي گروه عملكرد توجه فرد را تحت تأثير قرار دهد. هم‌چنين نتايج مربوط به حافظه كاري نشان داد كه عملكرد دو گروه در شرايط هيجاني مختلف، تفاوت معناداري باهم دارند. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش حاضر، عملكرد توجه ممكن است در شرايط شديدتر افسردگي تحت تأثير قرار گيرد و عملكرد حافظه كاري به‌عنوان يك كاركرد اجرايي تحت تأثير افسردگي ممكن است دچار نقص شود كه اين امر انتخاب و پردازش سريع اطلاعات جهت انجام تكليف را با مشكل مواجه مي‌سازد.