مقايسه ويژگي‌هاي عصب ‌روان‌شناختي كودكان فراگير موسيقي و عادي دوره دبستان

مقدمه: تجارب اوليه زندگي بر ساختار، كاركرد مغز و كاركردهاي شناختي انسان تأثير مي گذارد. يادگيري موسيقي مي‌تواند منجر به تغييرات چشمگير در كاركردهاي ذهني (هيجاني، شناختي و رفتاري) در فعاليت‌هاي مختلف روزمره شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي و مقايسه‌ ويژگي‌هاي عصب روان‌شناختي كودكان فراگير موسيقي و عادي دوره دبستان بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع علي ـ مقايسه اي است. جامعه آماري شامل كليه كودكان پايه پنجم دبستان در شهر مشهد بود كه 30 نفر از دانش آموزان فراگير موسيقي (كه حداقل به مدت دو سال به نواختن ساز خاصي مسلط بودند) و 30 نفر از دانش آموزان عادي كه هيچ‌گونه آموزش موسيقي نديده بودند به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله‌اي انتخاب شده و مورد مقايسه قرار گرفتند. مقياس عصب ـ روان‌شناختي نپسي (NEPSY)، مقياس هوش كودكان وكسلر (WISC) و مصاحبه باليني در مورد شركت‌كنندگان اجرا شد. يافته‌ها: داده‌ها با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و تحليل واريانس چند متغيري و نرم‌افزار آماري SPSS-16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه بين ويژگي هاي عصب ـ روان‌شناختي شامل كاركردهاي اجرايي، توجه، زبان، حافظه و يادگيري دانش آموزان فراگير موسيقي و عادي تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش مي تواند در تشخيص و طراحي مداخلات براي ارتقاي ويژگي هاي عصب ـ روان‌شناختي دانش آموزان دوره دبستان مفيد باشد.