مقايسه تأثير تمرينات نوروفيدبك و تصويرسازي ذهني بر اكتساب و ياد‌داري مهارت پرتاب دارت

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي مقايسه تأثير تمرينات نوروفيدبك و تصويرسازي ذهني بر اكتساب و ياد داري مهارت پرتاب دارت بود. روش: از ميان دانشجويان دختر رشته تربيت‌بدني در دانشگاه اروميه كه همگي راست‌دست بودند و هيچ‌گونه سابقه آموزش نوروفيدبك، تصويرسازي ذهني و پرتاب دارت نداشتند، 24 نفر به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در سه گروه 8 نفري تصويرسازي ذهني، نوروفيدبك و كنترل قرار گرفتند. پروتكل تمريني، به مدت 5 هفته هر هفته 3 جلسه، صورت گرفت و سپس پس‌آزمون به عمل آمد. آزمون   ياد داري 5 روز پس از آخرين جلسه تمريني گرفته شد. يافته‌ها: نتايج آزمون تحليل واريانس دوراهه با اندازه‌گيري مكرر نشان داد كه اگرچه عملكرد آزمودني ها در مرحله اكتساب هر دو گروه تصويرسازي ذهني و نوروفيدبك پيشرفت داشتند، اما تفاوت معني داري بين گروه‌هاي آزمايشي در اين مرحله مشاهده نشد. از سوي ديگر، اثر اصلي مراحل آزمون در اين پژوهش معني‌دار بود، اما اثر اصلي گروه و همچنين تعامل مراحل آزمون و گروه به لحاظ آماري معني دار نبود. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين پژوهش، نقش تصويرسازي ذهني و نوروفيدبك بيش از پيش مورد توجه قرار مي گيرد و تأكيد بر استفاده از آن‌ها در كنار تمرين بدني توصيه مي‌شود.