نقش ابعاد چشم انداز زمان و عوامل شخصيتي در اهمال كاري تحصيلي دانشجويان دانشگاه يزد

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش چشم انداز زمان و عوامل شخصيتي در اهمال كاري دانشجويان دانشگاه يزد انجام شد. جامعه پژوهش حاضر تمامي دانشجويان دانشگاه يزد مي‌باشند كه از آن به روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي ، تعداد 200نفر انتخاب و به پرسشنامه‌ استاندارد چشم‌انداز زماني زيمباردو (ZTPI) ، فرم كوتاه پرسشنامه پنج عاملي صفات شخصيت (NEO FFI) و پرسشنامه اهمال كاري سولومون و راثبلوم پاسخ دادند. در اين پژوهش داده‌ها با استفاده از تحليل رگرسيون چندگانه به روش همزمان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج مطالعه حاضر نشان داد: كه بين آينده و اهمال‌كاري تحصيلي ارتباط منفي و معنادار و بين گذشته منفي و اهمال كاري تحصيلي رابطه مثبت و معنا داري وجود دارد. شايان ذكر است كه 30درصد از واريانس تمايل به اهمال كاري از طريق ابعاد چشم انداز زمان تبيين شد. همچنين نتايج نشان داد: كه بين صفات شخصيتي و اهمال‌كاري تحصيلي ارتباط معناداري وجود دارد. به اين صورت كه روان رنجور خويي و برون گرايي رابطه مثبت و مسئوليت پذيري رابطه منفي با اهمال كاري تحصيلي دارد و ميزان 46 درصد از متغير اهمال كاري تحصيلي توسط عوامل شخصيت تبيين شدطبق يافته‌هاي اين پژوهش، مي‌توان با مداخلات آموزشي در زمينه تقويت چشم انداز زمان متعادل و همچنين كنترل عوامل شخصيت در دانشجويان، ميزان قابل توجهي از اهمال‌كاري تحصيلي آن‌ها را كاهش داد.