آموزش انگليسي به عنوان زبان دوم به كودكان اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا

مقدمه: با افزايش آمار افرادي كه هر روزه پس از بررسي هاي لازم در طيف اوتيسم قرار ميگيرند، لزوم فراهم آوردن شرايط آموزشي در زمينه هاي مختلف از جمله يادگيري زبان ها نيز بيشتر احساس ميشود. هدف از پژوهش حاضر، آموزش زبان انگليسي به عنوان زبان دوم به كودكان اختلال طيف اوتيسم با عملكرد بالا ميباشد. روش: اين مطالعه كيفي و موردي به بررسي تاثير مداخله يا روش تدريس يك به يك رفتاري و شناختي در آموزش زبان دوم به دو زبان آموز فارسي زبان داراي تكلم ميپردازد. از چهار مهارت تقليدي_حركتي، تكرار كردن، نامگذاري كردن، و درخواست كردن براي آموزش استفاده شد. يافته ها: در آموزش 103 مورد زباني فقط 9 مورد شكست در دو روش آموزشي ديده شد. سام با روش مداخله رفتاري، 9 شكست ( 5 مورد در مهارت تقليدي_حركتي و 4 مورد در مهارت تكرار كردن ) را تجربه كرد و ماني هيچ شكستي نداشت. نتيجه گيري: با وجود تفاوت ناچيز، به نظر ميرسد آموزش به روش مداخله شناختي با شكست كمتري همراه است و براي به كارگيري در زبان آموزي كودكان در طيف اوتيسم با عملكرد بالا توصيه ميشود.