ارتباط الگوهاي هم انقباضي كوادريسپس و همسترينگ با زاويه والگوس زانو در زنان ورزشكار حرفه اي

زمينه و هدف: زاويه والگوس زانو يكي از عوامل پيش بين آسيب هاي غيربرخوردي ليگامان صليبي قدامي (ACL) است. هدف تحقيق حاضر بررسي ارتباط بين الگوهاي هم انقباضي كوادريسپس و همسترينگ با زاويه والگوس زانو در زنان ورزشكار حرفه اي بود.   روش شناسي: 56 زن ورزشكار (با ميانگين ± انحراف استاندارد سن 99/1 ±15/20 سال ; قد 25/7±28/169 سانتيمتر وزن 06/10 ±05/60 كيلوگرم) به عنوان آزمودني در پژوهش شركت كردند. فعاليت الكتروميوگرافي مديال و لترال كوادريسپس و همسترينگ و كينماتيك اندام تحتاني حين فرود پرش ثبت شد. شاخص هم انقباضي مديال و لترال كوادريسپس همسترينگ، نسبت هم انقباضي مديال به لترال زانو و زاويه والگوس زانو در لحظه تماس پا با زمين محاسبه و در تحليل داده ها مورد استفاده قرار گرفت. براي تعيين ارتباط بين الگوهاي هم انقباضي با زاويه والگوس زانو در لحظه تماس پا با زمين از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد (P≤0.05). يافته ها: يافته هاي تحقيق نشان داد بين شاخص هم انقباضي مديال كوارديسپس همسترينگ (001/0=p) و نسبت هم انقباضي مديال به لترال زانو (001/=p) با زاويه والگوس زانو همبستگي معني دار وجود دارد. نتايج پژوهش همچنين نشان داد بين شاخص هم انقباضي لترال كوارديسپس همسترينگ با زاويه والگوس زانو همبستگي معني دار وجود ندارد (799/0=p). نتيجه گيري: بنظر مي رسد زنان ورزشكار هم انقباضي مديال به لترال كوارديسپس همسترينگ نامتعادلي دارند، كه توانايي مقابله با بارهاي ابداكشن را محدود مي كند. از آنجا كه افزايش لود ابداكشن باعث افزايش استرين روي ACL مي شود، به تعادل رساندن هم انقباضي در بخش مديال و لترال زانو مي تواند به كاهش آسيب هاي ACL كمك كند.