تأثير تمرينات مقاومتي بر پاسخ هاي التهابي در مردان چاق

سابقه و هدف: تمرينات ورزشي جزء اصلي از برنامه مديريت چاقي مي باشد اما مطالعات محدودي به طور مستقيم تأثير تمرينات مقاومتي را بر پاسخ هاي التهابي مرتبط با چاقي را مورد بررسي قرار داده اند، لذا هدف از اين تحقيق بررسي تأثير 8 هفته تمرين مقاومتي دايره اي بر سطوح پلاسمايي كمرين و پروتئين واكنش دهنده C (CRP) در مردان چاق بود. مواد و روش ها: 17 مرد چاق با شاخص توده بدني (BMI) بيشتر از 30 كيلوگرم بر متر مربع و دامنه سني 20-25 سال داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند و سپس به طور تصادفي به دو گروه تمرين مقاومتي دايره اي (8 نفر) و گروه كنترل (9 نفر) تقسيم شدند برنامه تمرين مقاومتي دايره اي شامل 8 ايستگاه، با شدت فزاينده (65-85 درصد يك تكرار بيشينه) بود. 24 ساعت قبل شروع پروتكل و 48 ساعت بعد از آخرين جلسه تمريني تركيب بدن و سطوح پلاسمايي كمرين و CRP اندازه گيري شد. نتايج: غلظت كمرين در گروه تمرين به ميزان 11%  نسبت به گروه كنترل كاهش معناداري پيدا كرد (04/0=P). اگرچه غلظت CRP در گروه تمرين كاهش پيدا كرد اما در مقايسه با گروه كنترل معني دار نبود (17/0=P). همچنين، درصد چربي بدن، وزن بدن، BMI و WHR در گروه تمرين به طور معني داري در مقايسه با گروه كنترل كاهش پيدا كرد (05/0 P). نتيجه گيري: تمرينات مقاومتي دايره اي موجب بهبود تركيب بدن در مردان چاق مي شود كه اين بهبود با كاهش سطوح كمرين و CRP همراه است.