استرس اكسيداتيو ناشي از فعاليت آيا مصرف آنتي اكسيدان ها لازم است؟

در دو دهه اخير استرس اكسيداتيو ناشي از فعاليت و آنتي اكسيدان ها به يكي از حيطه هاي پژوهشي مهم و پرطرفدار در بين محققين علوم ورزشي تبديل شده است. استرس اكسيداتيو به مفهوم به هم خوردن توازن بين گونه هاي فعال و سيستم آنتي اكسيداني بدن به نفع گونه هاي فعال و راديكال هاي آزاد است. فعاليت بدني شديد و طولاني مدت مي تواند باعث افزايش توليد گونه هاي فعال و راديكال هاي آزاد شده و منجر به بروز استرس اكسيداتيو شود. ضمنا استرس اكسيداتيو مي تواند باعث تسريع پديده پيري و بروز بسياري از بيماري هاي مختلف از قبيل سرطان و سندرم متابوليك شود. به همين دليل، بسياري از قهرمانان ورزشي و حتي مردم عادي جهت جلوگيري از اثرات منفي فعاليت بدني و پيشگيري از استرس اكسيداتيو ناشي از فعاليت و آسيب هاي عضلاني به مصرف مكمل هاي آنتي اكسيداني روي آورده اند. بهرحال، تحقيقات اخير نشان مي دهند كه مصرف آنتي اكسيدان ها گاها نه تنها باعث كاهش استرس اكسيداتيو نمي شود بلكه باعث افزايش آن نيز مي گردد. ضمنا محققين دريافته اند كه مصرف مداوم مكمل هاي آنتي اكسيداني مي تواند از اثرات سازگاركننده فعاليت بدني از قبيل آنژيوژنزيس، بيوژنزيس ميتوكندريايي و هايپرتروفي عضلاني جلوگيري نمايد. مقاله حاضر مروري است بر تحقيقات اخير و پاسخي به اين سوال مهم كه آيا واقعا مصرف مكمل هاي آنتي اكسيداني براي افرادي كه به فعاليت بدني مي پردارند، ضرورت دارد؟