اثربخشي آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كنترل هيجاني جانبازان شيميايي

اهداف: با توجه به اهميت سلامت روان در زندگي جانبازان، رويكرد درماني مبتني بر پذيرش و تعهد مي تواند در ايجاد انعطاف پذيري رواني جانبازان كمك كننده باشد. بنابراين هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كنترل هيجاني جانبازان شيميايي بود. مواد و روش ها: اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل در بين 50 نفر از جانبازان شيميايي مرد شهر اراك، در سال 96 1395 انجام شد كه به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفي در دو گروه آزمون (25 نفر) و كنترل (25 نفر) قرار گرفتند. براي گردآوري داده ها از پرسش نامه كنترل هيجاني (ECQ) استفاده شد. درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در 10 جلسه 45دقيقه اي براي گروه آزمون اجرا شد. داده ها به كمك نرم افزار SPSS 23 و توسط آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: بين ميانگين نمرات كنترل هيجاني گروه آزمون و كنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معني دار وجود داشت. با كنترل اثرات پيش آزمون، آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد به طور معني داري باعث افزايش بازداري هيجاني (2.16=F)، كنترل پرخاش (6.02=F) و نشخوار (4.41=F) در گروه آزمون شد (0.05 p)، اما اثر آن بر متغير كنترل خوش خيم معني دار نبود (0.05 p). نتيجه گيري: آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر بهبود كنترل هيجاني جانبازان شيميايي تاثير دارد؛ به اين صورت كه باعث بهبود بازداري هيجاني، كنترل پرخاشگري و نشخوار مي شود، اما در كنترل خوش خيم تاثيري ندارد.