آيا 12 هفته فعاليت ورزشي هوازي شدت متوسط (WWJMIEPR) بر تراكم و محتواي استخواني اندام‌هاي فوقاني و تحتاني زنان يائسه كم‌تحرك تاثير دارد؟

سابقه و هدف: پوكي استخوان بيماري است كه با كاهش قدرت استخوان، خطر شكستگي استخوان را افزايش مي دهد. هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير 12 هفته اي فعاليت ورزشي هوازي با شدت متوسط بر تراكم و محتواي استخواني اندام هاي فوقاني و تحتاني در زنان يائسه كم تحرك بود. مواد و روش ها: 20 زن يائسه سالم و كم تحرك داوطلب و واجد شرايط با ميانگين سني 2.12±60 سال و شاخص توده بدن 3.24±29.46 كيلوگرم بر مترمربع به صورت تصادفي در يكي از دو گروه فعاليت ورزشي (11 زن) و كنترل (9 زن) در اين پژوهش شركت نمودند. گروه فعاليت ورزشي به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه و در هر جلسه 50 تا 60 دقيقه فعاليت هوازي با شدت 65 الي 70 درصد ضربان قلب ذخيره را اجرا كردند، ولي گروه كنترل در هيچ مداخله اي شركت نداشتند. ارزيابي تراكم و محتواي استخواني اندام هاي فوقاني و تحتاني آزمودني ها با دستگاه دِگزا صورت گرفت. اطلاعات آمده توسط آزمون t همبسته و ANCOVA در سطح معناداري (0.05≥P) تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه در گروه تجربي در مقايسه با گروه كنترل پس از 12 هفته فعاليت هوازي با شدت متوسط در تراكم استخواني اندام هاي فوقاني و تحتاني تفاوت معناداري وجود نداشت. اما در محتواي استخواني پاي راست تفاوت معنادار بود (0.05≥P). نتايج درون گروهي نيز تفاوت معناداري را در هيچ يك از متغيرها بجز در محتواي استخواني مهره هاي كمري گروه كنترل نشان نداد (0.05≥P). نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق بيانگر آن است كه 12 هفته برنامه فعاليت ورزشي هوازي با شدت متوسط مانند پياده روي و دوي سبك نمي تواند تراكم و محتواي مواد معدني استخواني را در زنان يائسه كم تحرك افزايش دهد.