تعيين شدت حداكثر لاكتات حالت پايدار براي موش‌هاي صحرايي ويستار در چرخ گردان اجباري

سابقه و هدف: چرخ گردان اجباري يكي از كارسنج هاي رايج در مطالعات حيواني است. با توجه به اهميت شدت فعاليت در تمرينات ورزشي، هدف پژوهش حاضر تعيين شدت حداكثر لاكتات حالت پايدار (MLSS) در موش هاي صحرايي ويستار در چرخ گردان اجباري به منظور كمك به تجويز مناسب فعاليت ورزشي است. مواد و روش ها: 21 سر موش صحرايي ويستار نر (20±200 گرم) پس از آشنا سازي با چرخ گردان اجباري به صورت تصادفي به 4 گروه آزمون توان فزاينده (تعداد=6)، آزمون توان ثابت با سرعت 5/14 متر بر دقيقه (تعداد=5)، آزمون توان ثابت با سرعت 16 متر بر دقيقه (تعداد=5) و آزمون توان ثابت با سرعت 17 متر بر دقيقه (تعداد=5) تقسيم شدند. بالاترين شدت تلاش حيوان كه غلظت لاكتات خون طي دقايق 10 الي 25 آزمون توان ثابت بيش از 1 ميلي مول در ليتر افزايش نداشت به عنوان شدت حداكثر لاكتات حالت پايدار در نظر گرفته شد. يافته ها: غلظت لاكتات خون آزمون هاي توان ثابت در سرعت هاي 14.5 متر بر دقيقه و 16 متر بر دقيقه بين دقايق 10 الي 25 به حالت پايداري رسيد. در حالي كه افزايش ناگهاني غلظت لاكتات خون در سرعت 17.5 متر بر دقيقه مشاهده شد. بنابراين حداكثر لاكتات حالت پايدار، سرعت 16متر بر دقيقه با ميانگين غلظت لاكتات 0.91± 3.85مول بر ليتر در موش صحرايي ويستار در چرخ گردان اجباري تعيين گرديد. نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد موش هاي صحرايي ويستار در سرعت 16 متر بر دقيقه در چرخ گردان اجباري به MLSS مي رسند. يافته هاي اين پژوهش كمك بسزايي در طراحي پروتكل هاي تمرين ورزشي موش هاي صحرايي ويستار در چرخ گردان اجباري در پژوهش هاي بعدي مي باشد.