تاثير كم‌خوابي بر برخي شاخص‌هاي قلبي -عروقي و خستگي بعد از تمرين ورزشي در صبح و عصر

سابقه و هدف: برخي تحقيقات نشان داده اند كه كم‌خوابي بر عملكردهاي ورزشكاران آثار مختلفي دارد. اما كمتر به تاثير نواخت شبانه‌روزي در شرايط كم‌خوابي بر عملكرد توجه شده است. هدف از اين تحقيق بررسي اثر حدود 4 ساعت محروميت از خواب بر توان بي‌هوازي؛ برخي شاخص‌هاي قلبي عروقي شامل ضربان ‌قلب، فشار‌خون و ميزان درك تلاش دختران ورزشكار متعاقب يك وهله ورزش بي هوازي در صبح و عصر بود. مواد و روش ها: آزمودني‌هاي اين تحقيق شامل 23 زن (سن: 730/0 ±52/21 سال، قد: 82/4±4/160 سانتي متر، وزن: 07/1 ±26/56  كيلوگرم) بودند كه به طور داوطلبانه در تحقيق شركت كردند. آزمون‌هاي مربوط به اندازه گيري توان بي‌هوازي (آزمون وينگيت)‌، فشار‌خون و ضربان‌قلب (استراحت و بعد از آزمون بي هوازي) و ميزان درك تلاش در چهار جلسه مجزا اجرا گرديد. براي ارزيابي اطلاعات از روش آماري تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بن فروني استفاده شد. يافته‌ها: چهارساعت محروميت از خواب موجب افزايش معني دار ميزان درك تلاش آزمودني ها در هنگام عصر در مقايسه با خواب كامل شد (03/0P=). اما بر درك تلاش صبح، توان بي‌هوازي، فشار‌خون و ضربان‌قلب صبح و عصر تاثير معني داري نداشت. نتيجه گيري: از آنجا كه كم‌خوابي مي‌تواند‌ منجر به افزايش ميزان درك تلاش ورزشكاران در هنگام عصر شود، توصيه مي شود كه در مسابقات ورزشي زمان عصر، ورزشكاران خواب كافي داشته باشند.