تأثير هشت هفته تمرينات پيلاتس بر ناهنجاري اسكوليوز غيرساختاري و بهبود تعادل در دانشجويان دختر

سابقه و هدف: ناهنجاري اسكوليوزيس انحناي جانبي ستون فقرات همراه با چرخش مهره اي است و بدشكلي سه بعدي ستون فقرات و مهمترين علت عدم تقارن تنه مي باشد. تغييرات وضعيتي عامل مشكلات تعادلي در مبتلايان به اسكوليوز است. هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير تمرينات اصلاحي پيلاتس بر بهبود راستاي استاتيك ستون فقرات و تعادل دانشجويان دختر مبتلا به اسكوليوزيس غيرساختاري بود. مواد و روش ها‌: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيش و پس آزمون روي 25 دختر مبتلا به اسكوليوز غيرساختاري با ميانگين سن 3.65±27.4 سال، قد 5.20± 161.82 سانتي متر و جرم 4.59±54.93 كيلوگرم و تقسيم به طور تصادفي به دو گروه تمرين و كنترل انجام گرفت. برنامه تمرينات پيلاتس، متغير مستقل و درجۀ اسكوليوز و امتياز آزمون تعادل پويا متغيرهاي وابسته در نظر گرفته شد. از روش فتوگرامتري براي تعيين درجۀ اسكوليوز و از آزمون تعادلي Y جهت تعيين ميزان بهبود تعادل استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل از آزمون t  زوجي پس از هشت هفته تمرينات پيلاتس تفاوت معنا‌داري را در متغير انحناي جانبي (درجۀ اسكوليوز) بين گروه‌هاي پژوهش نشان داد. همچنين نتايج حاصل از آزمون عملكردي تعادل Y در دو مرحله پيش و پس آزمون داراي اختلاف معناداري بود (0.05 ≤P). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر و ماهيت تمرينات پيلاتس كه بر تقسيم متقارن جرم بين دو نيمه بدن و تقويت ناحيه مركزي تأكيد دارد، انحناي جانبي ستون فقرات در آزمودني هاي داراي اسكوليوز غيرساختاري كاهش يافت و بهبود در تعادل مشاهده شد. بنابراين پروتكل تمرينات پيلاتس به عنوان يك روش تمريني جهت اصلاح اسكوليوز غيرساختاري و بهبود تعادل پويا پيشنهاد مي شود.