ارتباط نمرات غربال‌گري حركتي عملكردي و فاكتورهاي منتخب آمادگي جسماني در پسران تكواندوكار

مقدمه و هدف: تحقيقات اندكي ارتباط بين نمرات غربال گري حركتي عملكردي و فاكتورهاي آمادگي جسماني را در تكواندو مورد بررسي قرار داده اند. هدف از تحقيق حاضر بررسي ارتباط نمرات غربال گري حركتي عمكلردي و فاكتورهاي منتخب آمادگي جسماني پسران تكواندوكار نوجوان بود. روش شناسي: تحقيق حاضر از نوع تحقيقات توصيفي همبستگي است. جامعه آماري تحقيق پسران نوجوان تكواندوكار شهر همدان بود . 60 ورزشكار (ميانگين سني 89/41±13/2 سال، جرم 89/24±45/13 كيلوگرم، قد 32/35±156/14 سانتي متر) با روش نمونه گيري تصادفي  به عنوان آزمودني انتخاب شدند.  آزمودني ها بوسيله آزمون هاي غربال گري حركتي عملكردي  و آزمون هاي آمادگي جسماني مورد ارزيابي قرار گرفتند. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون كلموگراف اسميرنف بررسي شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي رگرسيون خطي چند متغيره و همبستگي اسپيرمن تجزيه و تحليل شدند ( 0.05≤P). نتايج: مدل نهايي رگرسيون نشان داد آزمون هاي نشستن و رسيدن (0.001 =p) و اسكات تك پا (0.027 =p) توانستند به طور معني داري نمرات تركيبي غربال گري حركتي عملكردي را پيش بيني كنند (0.32  R Square=، 0.003 p=، 3.85 F=) . ارتباط معني داري بين زمان دو سرعت 20 متر (0.069 =p)، پرتاب توپ مديسين به عقب (0.447= p)، پرش عمودي جفت پا (0.094 =p)  و چابكي  (0.502= p) با نمرات تركيبي تركيبي غربال گري حركتي عملكردي مشاهده نشد ( 0.05≤P). نتيجه گيري: بر اساس مدل رگرسيون، از بين فاكتورهاي آمادگي جسماني، انعطاف پذيري و استقامت اندام تحتاني با نمرات تركيبي آزمون هاي غربال گري حركتي عملكردي ارتباط معني دار داشتند. علت احتمالي اين ارتباط را مي توان به آزمون هاي لانچ خطي، گام برداشتن از روي مانع و بالا آوردن فعال پاها بصورت مستقيم كه به انعطاف پذيري نياز دارند، نسبت داد. از اين رو جهت بهبود نمرات غربال گري حركتي عملكردي تكواندوكاران توصيه مي شود انعطاف پذيري و استقامت اندام تحتاني در برنامه تمريني آنها گنجانده شود.