كاربست اعتبارسنجي روايات و منقولات تاريخي در نقـد خوانش ادبي معـاصر از قصص قرآن با تأكيد بر ديدگاه ادبي آيت الله جوادي آملي

داستان هاي قرآن در مواضع و سياق هاي گوناگون ذكر شده است. اين پراكندگي و تفاوت سبك هاي بيان قصص در گفتمان آيات، شبهه راهيابي تعارض به متن قرآن را در ذهن مخاطب تداعي مي نمايد؛ اين در حالي است كه با بهره گيري از قرايني مي توان ضمن پاسخ گويي به شبهاتي چون تاريخ مندي و متن ادبي و بلاغي بودن قرآن، در رد ادعاي مذكور مبادرت ورزيد. روايات منتسب به معصومين از جمله قراين ناپيوسته اي به شمار مي روند كه نقش مؤثري در تبيين آيات الهي ايفا مي نمايند. لكن با عنايت به احتمال ورود اسرائيليات به منابع روايي، ارجاع به اين مصادر را با مشكل مواجه ساخته و زمينه را براي ادبي و بلاغي دانستن قصه هاي تاريخي قرآن مي گشايد. از سويي از آنجا كه موارد گوناگوني از اشتراك ميان داستان هاي قرآن و نقل هاي تاريخي مشاهده مي شود، با نظر به اينكه گاه حلقه هاي مفقود قصص در تاريخ يافت مي شود، كاربست داده هاي تاريخي در تفسير داستان هاي قرآن نافع مي نمايد و كمك شاياني نيز در پاسخ گويي به شبهاتي كه، تنها روش فهم قرآن را روش ادبي و تحليل متن مي داند، خواهد نمود. بر اين اساس پژوهش حاضر از رهگذر تأمل در آراي انديشمندان مسلمان به ويژه آيت الله جوادي آملي و با تكيه بر روش توصيفي – تحليلي به اين پرسش كليدي كه «كاركرد روايات و منقولات تاريخي در نقد خوانش ادبي معاصر از قصص قرآن چگونه ارزيابي مي شود؟» پاسخ داده است.