تحليل بافت متني آيات «نفخ صور» بر اساس معناشناسي واژگاني، كاركردشناسي حروف و زيبايي‌شناسي

بيشتر مفسران به‌تصريح يا تلويحاً به وقوع دو نفخه (إماته و إحياء) در انتهاي عالم هستي معتقدند. گروهي نيز قائل هستند كه آيات قرآن از وقوع سه نفخه حكايت دارد و تعداد اندكي نيز سخن از وقوع چهار نفخه به ميان آورده‌اند. در خصوص تقدم و تأخر رويدادهاي آستانه قيامت نيز ميان صاحب‌نظران اختلاف نظر وجود دارد. هدف از اين پژوهش تحليل بافت متني آيات نفخ صور و ارائه تصويري روشن از تعداد نفخه ها و حوادث متعاقب آن است تا در نهايت به اين سوال پاسخ دهد كه كداميك از ديدگاه هاي مفسران با بافت متني آيات نفخ صور انطباق دارد. پژوهش حاضر به روش توصيفي ـ تحليلي، از طريق معناشناختي واژگاني صعق و فزع به تفحص گسترده در 212 تفسير و تحليل آراء مفسران در خصوص تعداد نفخات و تقدم و تأخر مشاهد الساعه پرداخته است. همچنين با تحليل كاركردهاي ادبي برخي حروف به‌كار رفته در اين آيات، نظير حرف «فاء» و حرف «ثمَّ» و توجه به عنصر سياق، قرائن متصل و برون‌بافت لفظي و معنوي و نيز تحليل زيبايي‌شناسي مبتني بر انسجام واژگاني نشان داده است كه قرآن كريم، خبر از وقوع سه نفخه فزع، صعقه و إحياء در آستانه قيامت داده است و حوادث مسمّي به مشاهد الساعه پس از نفخه اول روي خواهند داد.