نظام مراقبت تب خونريزي‌دهنده كريمه-كنگو در جمهوري اسلامي ايران: تاريخچه، ساختارها و دست‌آوردها

مقدمه و اهداف: هدف از اين مطالعه، ارايه خلاصه اي از برنامه مراقبت و كنترل تب خونريزي دهنده كريمه كنگو در كشور، دست آوردها و نقاط قوت و ضعف آن است. روش كار: اين مطالعه يك مطالعه تلفيقي است. منابع اطلاعاتي شامل داده ها، گزارش ها و دستورالعمل هاي موجود بودند. به منظور ارزيابي نقاط قوت و ضعف برنامه، مصاحبه اي با دست اندركاران برنامه صورت گرفت. يافته ها: برنامه از سال 1378 در شبكه بهداشتي ادغام و مشمول گزارش دهي فوري شد. سازمان هاي دخيل شامل مركز مديريت بيماري هاي واگير، معاونت بهداشتي دانشگاه هاي علوم پزشكي، انستيتو پاستور ايران، و سازمان دامپزشكي كشور هستند. بيماريابي بر اساس تعاريف استاندارد مورد مشكوك، محتمل، و قطعي است. تشخيص قطعي براساس نتيجه تست آزمايشگاهي و ظرف 48 ساعت پس از دريافت نمونه توسط آزمايشگاه مرجع كشوري در انستيتو پاستور ايران صورت مي گيرد. درمان به صورت حمايتي و دارويي و رايگان انجام مي شود. مهم ترين دست آوردهاي برنامه شامل تشخيص و درمان سريع بيماران، پيشگيري از انتقال بيمارستاني، ارتقاي هماهنگي بين بخشي، و شناسايي استان هاي پرخطر و راه هاي انتقال اصلي در كشور است. ديگر دست آوردها شامل ارتقاي سطح آمادگي در برخورد با طغيان ها، راه اندازي آزمايش هاي جديد براي شناسايي ساير آربوويروس ها، و كاهش نرخ مرگ است. نتيجه گيري: اجراي برنامه بر شناسايي به هنگام و كنترل طغيان هاي ساليانه بيماري مؤثر بوده است. ادامه موفقيت برنامه مستلزم نظارت مستمر بر اجراي صحيح فرايندها و ارزيابي راه كارهاي جاري است. ارتقاي آگاهي جمعيت عمومي و در معرض خطر، گسترش همكاري هاي بين بخشي و توسعه همكاري هاي بين المللي و منطقه اي با كشورهاي هم جوار براي پايش و كنترل بيماري/ آلودگي در انسان، دام و ناقل ها پيشنهاد مي شود.