تعيين حداقل غلظت مهاري (MIC) دو نوع عصاره گياهي بر استرپتوكوك‌هاي عامل پوسيدگي دندان

زمينه و هدف: پوسيدگي دندان از بيماري هايي است كه شيوع بالا در جهان دارد. استفاده از مواد گياهي براي پيشگيري و درمان اين بيماري به دلايل مختلف از جمله افزايش مقاومت باكتري ها به آنتي بيوتيك ها، هزينه بالا و اثرات نامطلوب بعضي از مواد شيميايي استفاده شده در دندانپزشكي مورد توجه قرار گرفته است. اين مطالعه با هدف بررسي تعيين اثر ضد ميكروبي عصاره الكلي فلفل دلمه اي قرمز، پوست و كلاهك بادمجان بر استرپتوكوك هاي پوسيدگي زا انجام گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه آزمايشگاهي، اثر ضد ميكروبي عصاره اتانولي فلفل دلمه اي قرمز، پوست و كلاهك بادمجان بر روي مهم ترين استرپتوكوك هاي عامل پوسيدگي دندان شامل استرپتوكوكوس موتانس، استرپتوكوكوس سوبرينوس و استرپتوكوكوس سنگوئيس به روش ميكروتيتر پليت براي تعيين MIC (Minimum Inhibitory Concentration) (حداقل غلظت ممانعت از رشد) انجام گرفت. نتايج توسط آزمون واريانس يك طرفه در نرم افزار Prism 5 Graph Pad تجزيه و تحليل شد (05/0 P). يافته ها: ميزان MIC در مورد فلفل دلمه اي و پوست بادمجان براي استرپتوكوكوس موتانس (052/0SD=) mg/ml 250 و براي استرپتوكوكوس سوبرينوس و استرپتوكوكوس سنگوئيس (027/0SD=) mg/ml 125 و در مورد كلاهك بادمجان براي استرپتوكوكوس موتانس و استرپتوكوكوس سوبرينوس (0SD=) mg/ml 500 و استرپتوكوكوس سنگوئيس (159/0SD=) mg/ml 125 به دست آمد. نتيجه گيري: اين پژوهش نشان داد عصاره هاي گياهي فلفل دلمه اي و پوست و كلاهك بادمجان اثرات ضد ميكروبي مطلوبي بر روي هر سه سويه استرپتوكوك عامل پوسيدگي دندان دارند.