اثر بخشي بازآموزي اسنادي بر سلامت روان كودكان پسر با اختلال صرع

ممقدمه: صرع بيماري نسبتا شايع عصبي دوران كودكي است. اين اختلال بر روي توانايي هاي كودكان مبتلا و عملكرد آنان تاثير گذاشته و سلامت رواني آنان را تحت الشعاع قرار مي دهد. هدف: اين پژوهش تعيين اثر بخشي بازآموزي اسنادي بر سلامت روان كودكان پسر با اختلال صرع بود. روش: در اين مطالعه شبه آزمايشي از طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. از جامعه آماري كودكان مصروع عضو انجمن صرع ايران، 20 نفر كودك پسر با اختلال صرع به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. در اين پژوهش از پرسشنامه سلامت عمومي [گلدبرگ و هيلر، 1979] استفاده شد. گروه آزمايش طي 11 جلسه تحت [به مدت 45 دقيقه و هفته اي دو جلسه] آموزش قرار گرفتند سپس نتايج با استفاده از تحليل كوواريانس تحليل شدند. يافته ها: نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه مداخله بازآموزي اسنادي نشانه هاي جسماني، اضطراب و بيخوابي، اختلال در عملكرد اجتماعي، افسردگي گروه آزمايش پس از مداخله آموزشي به طور معنادار [P 0.001 ] در مقايسه با گروه كنترل كاهش يافت. بحث و نتيجه گيري: مي توان نتيجه گرفت كه آموزش بازآموزي اسنادي موجب افزايش سلامت روان كودكان مصروع مي شود و به نظر مي رسد كه اين روش مداخله مناسبي براي ارتقا سلامت روان كودكان پسر با اختلال صرع به شمار مي رود.