مقايسه طرحواره هاي ناسازگار اوليه، نگراني از تصوير بدني و سبك هاي اسناد در بين نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعي و نوجوانان عادي

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه طرحواره هاي ناسازگار اوليه، نگراني از تصوير بدني و سبك هاي اسناد در بين افراد مبتلا به اضطراب اجتماعي و افراد عادي انجام شد. روش: روش پژوهش توصيفي از نوع علي مقايسه اي بود. از اين رو تعداد 220 (110 نفر داراي اختلال اضطراب اجتماعي و 110 نفر از افراد عادي) دانش آموز كه به روش خوشه اي چنــد مرحله اي از مقطع دبيرستان شهرستان كرج انتخاب و مقايسه گرديدند. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه طرحواره يانگ، پرسشنامه نگراني از تصوير بدني، پرسشنامه سبك اسناد و مقياس هراس اجتماعي تكميل نمودند داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و آزمون تي مستقل و رگرسيون گام به گام مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: يافته ها نشان داد، افراد داراي اضطراب اجتماعي نسبت به افراد عادي نگرش منفي تري نسبت به بدن خود دارند. بين نوجوانان عادي و افراد داراي اضطراب اجتماعي از نظر جهت مندي، گوش بزنگي و محدوديتهاي مختل تفاوت معناداري وجود دارد اما از نظر متغير خودگرداني، عملكرد مختل و بريدگي و طرد تفاوت معناداري وجود ندارد.. در متغييركاربرد سبك هاي اسنادي دروني/ بيروني تفاوت معناداري بين دو گروه وجود ندارد اما از نظر متغير ثبات / عدم ثبات و موقعيت خاص/ موقعيت عام تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: يافته ها بيانگر اين است كه نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعي تصوير منفي تري نسبت به ويژگيهاي ظاهري و سبك هاي اسنادي ناكارآمدي دارند. كه اين عامل باعث تشديد علائم اضطراب اجتماعي در اين نوجوانان مي شود.. از آنجايي كه اين اختلال مانع از رشد مهارتهاي بين فردي در روابط با همسالان مي گردد پيشنهاد مي شود كه پژوهشگران به تدوين بسته هاي مداخله اي/ آموزشي جهت ارائه حمايت هاي روانشناختي به نوجوانان مبتلا به اين اختلال بپردازند.