بررسي مطلوبيت فضاي سبز مجتمع‌هاي مسكوني شهري (مطالعۀ موردي: شهر رشت)

فضاي سبز شهري يكي از عناصر مهم تشكيل‌دهنده منظر شهرهاست. در اين ميان يكي از فضاهايي كه عرصه‌اي براي ايجاد فضاهاي سبز در شهرها به‌شمار مي‌رود، فضاي موجود در مجتمع‌هاي مسكوني است. اين فضاها با توجه به اينكه مساحت نسبتاً زيادي را در شهر به خود اختصاص مي دهند، نقش مهمي در تأمين سرانه مورد نياز ساكنان داشته و مي توانند فرصتي مهم براي ايجاد فضاي سبز در شهرها به شمار آيند. اين مجتمع‌ها با توجه به ويژگي‌هاي خود، مانند موقعيت قرارگيري، مساحت و...، قابليت يكساني براي تأمين فضاي سبز ندارند و از اين نظر برخي وضعيت مطلوب و برخي ديگر نامطلوب دارند. هدف پژوهش توصيفيتحليلي حاضر، رتبه‌بندي مجتمع‌هاي مسكوني شهر رشت از نظر فضاي سبز است. به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات ابتدا مطالعات اسناديكتابخانه‌اي صورت گرفت و پس از جمع‌آوري داده‌هاي اوليه، فرايند بازديد ميداني آغاز شد و اطلاعات مورد نياز از طريق پيمايش، پرسشنامه و مصاحبه براي رسيدن به هدف به‌دست آمد. رتبه‌بندي مجتمع‌هاي مسكوني از نظر مطلوبيت فضاي سبز با روش AHP صورت گرفت و براي بررسي فرضيه پژوهش با به‌كارگيري نرم‌افزار SPSS، از آزمون اسپيرمن استفاده شد. نتايج بررسي‌ها نشان مي‌دهد مجتمع‌هاي مسكوني گاز و باهور با وزن 54/0 بيشترين امتياز را دارند و از نظر مطلوبيت فضاي سبز در رتبه اول هستند. مجتمع‌هاي مسكوني اطلس، پاسارگاد، شقايق، باهنر و سفيدرود كمترين امتياز و آخرين رتبه را دارند. همچنين نتايج آزمون اسپيرمن نشان‌دهنده وجود رابطه معناداري ميان مساحت و رتبه مجتمع‌هاي مسكوني از نظر فضاي سبز است؛ يعني با افزايش مساحت مجتمع‌هاي مسكوني رتبه فضاي سبز آن‌ها نيز افزايش مي‌يابد.