فراواني آنزيم بتالاكتاماز در باكتري‌هاي پاتوژن جداسازي شده از محيط‌هاي زيستي و غير زيستي بيمارستان

مقدمه: سطوح بيمارستان و دست پرسنل بيمارستان منابع بالقوه‌ي حفظ و نگهداري باكتري‌هاي بيماري‌زا و مهم‌ترين عامل انتقال و انتشار باكتري‌ها در بيمارستان محسوب مي‌گردند و كاهش باكتري‌ها در سطوح بيمارستان و دست پرسنل، منجر به اختلال در زنجيره‌ي عفونت و كنترل عفونت‌هاي بيمارستاني مي‌گردد. آنتي‌بيوتيك‌هاي خانواده‌ي بتالاكتام از اهميت ويژه‌اي در درمان بيماري‌ها برخوردار مي‌باشند و شيوع بتالاكتاماز در باكتري‌هاي بيماري‌زا منجر به اختلال در روند درمان مي‌گردند. هدف از اين پژوهش بررسي فراواني آنزيم بتالاكتاماز در باكتري‌هاي پاتوژن جداسازي شده از دست پرسنل و سطوح بيمارستاني بود. روش‌ها: روش اين مطالعه آزمايشگاهي بود و در سال‌هاي 1384 تا 1386 در بيمارستان الزهرا (س) در اصفهان انجام شد. در اين مطالعه 274 نمونه به طور تصادفي مورد بررسي قرار گرفت. نمونه‌هاي محيطي با استفاده از سوآب و محيط NB (Nutrient Broth) از سطوح كم تماس و پر تماس و نمونه‌هاي دست پرسنل با روش Finger Print جمع‌آوري گرديد. شناسايي باكتري‌ها بر اساس روش‌هاي ميكروبيولوژيك و بررسي توليد بتالاكتاماز با روش اسيدومتريك انجام گرديد يافته‌ها: از 194 باكتري جداسازي شده از سطوح بيمارستان گونه‌هاي استافيلوكوكوس 55 درصد، گونه‌هاي باسيلوس 26.29 درصد، اعضاي خانواده‌ي انتروباكترياسه 9.80 درصد، گونه‌هاي سودوموناس 3.9 درصد، ساير باسيل‌هاي گرم منفي 4.51 درصد، گونه‌هاي استرپتوكوكوس 0.5 درصد و از 80 باكتري جداسازي شده از دست پرسنل گونه‌هاي باسيلوس 60 درصد، گونه‌هاي استافيلوكوكوس 36.25 درصد و اعضاي خانواده‌ي انتروباكترياسه 3.75 درصد از باكتري‌ها را به خود اختصاص داده بودند. بر اساس نتايج تست اسيدومتريك به ترتيب 75.43 درصد و 71.23 درصد از باكتري جداسازي شده از سطوح و دست پرسنل بيمارستان، واجد آنزيم بتالاكتاماز بودند. نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده مؤيد شيوع قابل ملاحظه‌ي آنزيم بتالاكتاماز در باكتري‌هاي جداسازي شده از دست پرسنل و سطوح بيمارستان بود. ارتقاي كيفي دست‌شويه‌ها و مواد ضدعفوني كننده در كنترل جمعيت باكتري‌ها در بيمارستان نقش به سزايي دارد.