بازشناسي اصول حاكم بر مكان يابي و توسعه آرامستان ها از گذشته تا عصر حاضر (موردپژوهي: آرامستان تخت فولاد و باغ رضوان اصفهان)

گورستان محلي است كه آخرت و حيات پس از مرگ را به عنوان يكي از اصول دين اسلام به انسان يادآوري مي‌نمايد و از مهمترين تجليگاه‌هاي فرهنگ و باورهاي مردمي محسوب مي‌شود.اين‌گونه فضاها كه محلي براي نمايش تعلق‌خاطر به متوفيان و زندگي پس از مرگ هستند، مي‌تواند به عنوان يكي از نشانه‌ها و نمادهاي هويت فرهنگي و تمايز فرهنگها از يكديگر محسوب شودآرامستان‌هاي ايران در دوره اسلامي هويت و مفاهيمي متفاوت با آنچه امروزه در حال رخ دادن است، داشته‌اند و به عنوان مكاني براي زيارت و تفريح مطرح بوده‌اند؛ امري كه در طراحي گورستان‌هاي امروزي مورد بي‌توجهي واقع و با طرح‌هاي تيپ جايگزين شده‌اند. مطالعه حاضر با رويكرد پژوهشي كيفي و روش تحقيق تحليلي تطبيقي و پژوهش ميداني با مطالعات كتابخانه‌اي به بازشناسي بايدها و نبايدهاي مكانيابي و احداث گورستان‌ها مي‌پردازد. از نتايج اين پژوهش چنين بر مي‌آيد كه گورستان، به‌عنوان يك فضاي شهري بومي، محلي براي تعاملات اجتماعي، تجلي تعلق‌خاطر بازماندگان ، تشخص فرهنگي و خوانايي فضاهاي شهري در گذشته كاربرد داشته است. به عنوان مثال گورستان تخت فولاد اصفهان به عنوان يكي از با ارزشترين گورستانهاي جهان تشيع مورد بررسي قرار گرفته است.اين پژوهش با مقايسه تطبيقي ميان آرامستان رضوان كه در خارج از شهر احداث شده و تخت فولاد كه به تدريج در حال تخريب است، جهت باز زنده سازي مفهومي گورستان هاي پيشين انجام گرفته است.