كاربرد ابزار متاسوات در ارزيابي تطبيقي راهبردهاي شهرهاي بيوفيليك با تاكيد بر تغييرات اقليمي

در دهه‌هاي اخير، بروز بحران‌هاي زيست محيطي ناشي از گسترش كالبدي شهرها به سمت نواحي باز و طبيعي پيرامون، ضرورت توجه به محيط‌زيست شهر را افزايش داده است. از جمله مهمترين چالش‌ها، تغيير اقليم مي‌باشد. بهره‌مندي از ديدگاه‌هاي شهري جديد مبتني بر محيط زيست مي‌تواند ضمن پاسخگويي به نيازهاي كالبدي، منجر به حفظ طبيعت، تنوع‌زيستي و افزايش كيفيت محيط زيست در شهر و نهايتا پاسخگويي به معضلات ناشي از تغييرات اقليم گردد. يكي از انديشه‌هاي نوين در اين زمينه، شهرسازي بيوفيليك مي‌باشد. از اين‌رو، هدف تحقيق حاضر ارائه مدلي تحليلي براي ارزيابي ويژگي‌هاي شهر بيوفيليك در پنج شهر سنگاپور، پورتلند، بريسبين، پرت و برلين در پاسخ به تغييرات اقليم مي‌باشد. روش اين تحقيق از نوع توصيفي (مبتني بر مطالعات اسنادي) و تحليلي (با بهره‌مندي از تكنيك متاسوات) است. رويكرد اين تحقيق نيز، كمي و كيفي مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه شهر سنگاپور در اقدامات راهبردي بيوفيليك نسبت به ساير شهرها در شرايط بهتري قرار دارد. همچنين هر سه هدف شهر بيوفيلك، داراي اهميت بالا هستند و در پاسخگويي به اثرات تغيير اقليم، تبيين راهبردها در دو قابليت پارك‌هاي جنگلي و كشاورزي شهري، در اولويت قرار دارند (عوامل داخلي). اولويت‌دادن به توسعه زيست‌محيطي در برابر توسعه كالبدي، نيز مهمترين عامل محيطي (بيروني) در دستيابي به اهداف شهر بيوفيليك مي‌باشد.