سنجش رفتار مشاركتي جامعه محلي در توسعه گردشگري كشاورزي(مطالعه موردي شهر سي‌سخت)

به دليل اهميت بالاي كشاورزي، در سال هاي اخير بسياري از كشورهاي جهان اقدام به ايجاد و توسعه گردشگري كشاورزي كرده‌اند كه مي‌تواند به‌عنوان مكمل فعاليتهاي كشاورزي، به بهبود وضعيت اين بخش، افزايش اشتغال و در پي آن ارتقا سطح اقتصادي جامعه محلي و كاهش بيكاري بيانجامد. در همين راستا هدف از اين پژوهش سنجش رفتار مشاركتي و نقش آن‌در توسعه گردشگري كشاورزي در شهر سي سخت مي‌باشد. روش تحقيق از نوع توصيفي تحليلي، روش نمونه گيري تصادفي ساده و ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه مي باشد. جامعه آماري پژوهش شامل شاغلان بخش كشاورزي شهر سي سخت بوده و حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 362 بدست آمد. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي‌دهد، آگاهي جامعه محلي نسبت به مشاركت در توسعه گردشگري كشاورزي در وضعيت خوبي قرار داشته و ميزان تمايل به مشاركت نيز بالا مي‌باشد. از ميان ويژگي هاي تاثير گذار در تمايل به مشاركت، شاخص اقتصادي بيشترين تأثير، شاخص فرهنگي ارزشي دومين عامل تاثير گذار و شاخص گرايشي – انگيزه اي كمترين تأثيرگذاري بر تمايل به مشاركت را به خود اختصاص داده اند. در نهايت مي توان اذعان داشت رفتار مشاركتي شاغلان بخش كشاورزي شهر سي سخت در وضعيت خوبي قرار دارد كه نقش بسيار مهمي در توسعه گردشگري كشاورزي ايفا مي نمايد همچنين در راستاي تقويت هر چه بيشتر مشاركت جامعه محلي در فرآيند توسعه گردشگري كشاورزي در منطقه پيشنهاداتي ارايه گرديده است.