ارزيابي و ارائه سياست‌هاي توسعه و كارآمدي بافت‌هاي مسأله‌دار شهري با مدل FAHP و سيستم اطلاعات جغرافيايي GIS (مورد: منطقه 12 كلانشهر تهران)

امروزه برنامه ريزان شهري به دنبال شناسايي بافت هايي هستند، كه در زمينه هاي اجتماعي و كالبدي در اولويت نوسازي و بهسازي قرار دارند. با توجه به رشد شتابان شهرنشيني و افزايش فزاينده جمعيت شهرها، توجه به بافت هاي مسأله دار كه از سوي برخي متفكران از آن ها به عنوان ثروت پنهان شهرها ياد شده است، اهميتي دوچندان يافته است. اين مقاله تلاش دارد تا با در نظر گرفتن تمامي عوامل مؤثر بر فرسودگي، به مدل جامع و كاربردي شناسايي پهنه هاي مختلف بافت هاي شهري نائل آيد. روش تحقيق توصيفي تحليلي است. هدف پژوهش كشف مهم ترين نيروها و عوامل ازكارافتادگي در هر پهنه مسأله دار و ارزيابي و اتخاذ تدابيري براي توسعه و كارآمدي در جهت كاهش و از بين بردن اين عوامل در جهت پايداري شهري است. براي اين منظور معيارها، در 4 دسته ي كلان (اجتماعي/ فرهنگي، اقتصادي، كالبدي/ فضايي و محيطي) و 20 زير معيار طبقه بندي شده اند. با نهايي شدن مدل كاربردي و از طريق مدل يكپارچه تحليل سلسله مراتبي فازي (FAHP) و سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS)، محدوده هاي مسأله دار در بافت مورد مطالعه در آن ها مشخص و مورد ارزيابي قرار گرفته اند. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه معيارهاي اجتماعي/ فرهنگي با 29% وزن از مهم ترين عوامل ناكارآمدي هستند، معيارهاي كالبدي/فضايي با 27% وزن در اولويت دوم قرار دارند.