ارزيابي نقش پارك هاي شهري در پايداري اجتماعي شهرها نمونه موردي (پارك آزادي شهر شيراز)

پارك ها و فضاي سبز شهري از مهم ترين عوامل موثر در شكل دهي به پايداري اجتماعي و همبستگي فضاهاي شهري مي باشند. ولي عواملي مانند مشكلات زندگي شهري، ايمني پارك و فضاي سبز ، امنيت و متناسب نبودن امكانات مورد نياز براي گروه هاي مختلف سني و جنسي در اين مكان ها از جمله عوامل كاهش تمايل شهروندان براي استفاده از اين عرصه ها مي باشد. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي از نوع پيمايشي است كه مبتني بر كسب حقايق و تجزيه و تحليل علل آن ها مي باشد. حجم نمونه آماري با توجه به ميزان جذب جمعيت پارك آزادي در شلوغ ترين روزهاي سال، نمونه آماري متناسب كه قابليت تعميم داشته باشد، 150 نمونه محاسبه گرديده و در راستاي حذف اثر مقادير بي پاسخ احتمالي تا 170 نفر افزايش پيدا كرد. در اين پژوهش با توجه به بستر مناسب پارك آزادي در زمينه اجتماعي، فرهنگي و محيط زيستي آن ، متاسفانه كاركرد آن در زمينه اجتماعي و فرهنگي بسيار ضعيف مي باشد و با توجه به جمع آوري اطلاعات از كاربران مراجعه كننده به پارك و تجزيه و تحليل آن از طريق نرم افزار SPSS ، معضلات و مشكلات پارك آزادي در پايداري اجتماعي از ديد كاربران به نتايجي دست پيدا كرد كه در سه ويژگي ادراكي ، كالبدي و فضايي دسته بندي شد. اين ويژگي ها شامل پيامدهاي اجتماعي ، كنش متقابل اجتماعي ، برابري و تنوع اجتماعي و امنيت اجتماعي و عوامل كالبدي فضايي آن مربوط به نحوه مديريت پارك ، روشنايي پارك ، امنيت در مسير هاي عبوري ، جايگاه آب آشاميدني ، تجهيزات زمين ، تجهيزات صوتي و استراحتگاه كاربران مي باشد، كه بر اساس آنها راهكارهاي موثر در جهت اهداف پژوهش و ارتقاء نقش پارك هاي شهري در پايداري اجتماعي شهري ارائه گرديده است.