واكاوي معيارهاي اقتصادي گردشگري پايدار شهري (مطالعه موردي: رودخانه زرجوب شهر رشت)

طي چند دهه اخير، بي‌توجهي به رودخانه زرجوب در شهر رشت، تخريب محيط زيست و غفلت از پتانسيل هاي اقتصادي آن، پيامدهاي ناگواري را به دنبال داشته است. به دليل اينكه اين رودخانه واجد پتانسيل هاي متعددي جهت توسعه گردشگري به ‌عنوان يك منبع پايدار اقتصادي است، با انتخاب آن به عنوان مطالعه موردي، هدف اين پژوهش ارزيابي معيارهاي اقتصاديگردشگري پايدار در نظر گرفته شده است. با روش توصيفي–تحليلي و به منظور ارزيابي وضعيت موجود رودخانه بر اساس معيارهاي اقتصاديگردشگري پايدار از 400 شهروند، 25 متخصص بومي و 20 مسئول شهري نظرخواهي و وضعيت هر معيار بر اساس نمره ميانگين محاسبه شده است. معيار «ميزان جذب سرمايه خارجي» با ميانگين 1.05 و معيار «قيمت زمين» با ميانگين 2.80 به ترتيب پايين ترين و بالاترين امتياز را در بين معيارهاي اقتصادي دارند. در واقع تمامي معيارها در وضع موجود پايين تر از حد متوسط هستند. در مرحله بعد راهبردهاي منتج از سوات با روش تاپسيس رتبه بندي و به منظور وزن دهي معيارها با روش آنتروپي شانون و امتيازدهي به راهبردها بر اساس معيارها از 25 متخصص بومي نظرخواهي شده است. در بين معيارها، معيار «تمايل شهروندان به مشاركت مالي» با وزن 0.2772، در رتبه اول به لحاظ ميزان تأثيرگذاري بر اولويت بندي راهبردها قرار دارد و در بين راهبردها، راهبرد «برنامه ريزي در راستاي اعتمادسازي و افزايش تمايل شهروندان به مشاركت مالي در بخش گردشگري» با بالاترين ضريب نزديكي به گزينه ايده آل (0.622) در اولويت اول است.