نقش قيمت در اثرگذاري غيرخطي عوامل مؤثر بر شدت انرژي در ايران

شدت انرژي از جمله شاخص‌هاي مهم و مورد توجه در اقتصاد انرژي است. در ايران با توجه به فراواني منابع انرژي، متأسفانه از اين منابع به درستي استفاده نشده و بنابراين شدت انرژي به نسبت ديگر كشورها بسيار بالاست. از اين رو در اين مقاله با استفاده از يك روش رگرسيون غير خطي به بررسي عوامل مؤثر بر شدت انرژي در ايران طي دوره 1357-1392 پرداخته ايم. نتايج حاكي از وجود دو رژيم حدي براي اثرگذاري متغيرهاي تحت بررسي با در نظر گرفتن قيمت نسبي انرژي به عنوان متغير انتقال با حد آستانه اي 58/1 مي‌باشد. نرخ شهرنشيني و سهم صنعت از توليدناخالص داخلي باعث افزايش شدت انرژي در ايران شده اند و سطح تكنولوژي و قيمت نسبي انرژي داراي اثر منفي بوده اند. ميزان اثرگذاري قيمت نسبي انرژي در رژيم قيمت بالا تشديد شده و ميزان اثرگذاري سهم صنعت و سطح تكنولوژي در اين رژيم تقليل يافته است. اين نتايج بيانگر نقش مهم رژيم قيمتي در مسئله شدت انرژي در ايران بوده و سياستگزاران را به جلوگيري از كاهش قيمت نسبي انرژي درسالهاي پس از اجراي طرح هدفمندي يارانه ها رهنمون مي‌سازد.