تعيين ميزان يارانه مناسب جهت توسعه انرژي‌هاي تجديدپذير در ايران با استفاده از يك الگوي تعادل عمومي قابل محاسبه با رهيافت تلفيقي

تحقيق حاضر بدنبال تعيين ميزان يارانه لازم ، در جهت دستيابي به يك سهم مشخص براي انرژي هاي تجديد پذير در كل برق توليدي مي باشد. تعيين ميزان يارانه مناسب تحت سناريو هاي مختلف و با استفاده از يك الگوي تعادل عمومي قابل محاسبه صورت گرفته و به منظور ورود جزئيات تكنولوژي توليد برق در سطح مياني، از رهيافت تلفيقي استفاده شده است. نتايج حاصل از تدوين و كاليبره نمودن الگو نشان مي دهد كه تحت سناريوي اعمال يارانه يكسان با هدف دستيابي به افزايش 10 درصدي در سهم انرژي هاي تجديدپذير در توليد برق، نرخ يارانه اي  معادل851 درصد مورد نياز مي باشد. در اين حالت، با توجه به پتانسيل موجود، تنها توليد برق از محل انرژي تجديد پذير باد فعال شده و كماكان در توليد حاصل از انرژي خورشيدي و بيوگاز سوز رشدي مشاهده نمي شود. لذا براي ايجاد رشدي متوازن معادل 4 درصد در هر كدام از انرژي هاي تجديد پذير بادي، خورشيدي و بيو گازسوز به ترتيب يارانه اي معادل 887، 1776و 1585 درصد، متناسب با عدم مزيت نسبي آن ها، مورد نياز است .بر اين اساس تعرفه پيشنهادي براي خريد برق از محل انرژي هاي تجديد پذير در سناريوي اول معادل  410 تومان و در سناريوي دوم به ترتيب معادل  426، 852.، 760 تومان به ازاي هر كيلو وات ساعت به قيمت سال 1390 مي باشد.