بررسي تأثير شاخص‌هاي منتخب اقتصاد دانش‌بنيان بر شدت انرژي استان‌هاي كشور

افزايش بهره‌وري عوامل توليد يكي از مهمترين محورهاي راهبردي سياست‌هاي كلي اقتصاد مقاومتي بوده كه در بندهاي 3، 4 و 20 صريحاً بدان اشاره شده است. در اين بين افزايش بهره‌وري انرژي بسيار مورد توجه سياستگذاران كلان كشور قرار گرفته است چرا كه افزايش شدت مصرف انرژي علاوه بر اتلاف منابع منجر به بن‌بست زيست محيطي و كاهش توان اكولوژيكي نيز مي‌شود. در اين راستا، تحقق كمي و كيفي ساختار اقتصادي دانش‌بنيان در كشور و استان‌ها مي‌تواند منجر به كاهش شدت انرژي شود. با عنايت به موارد مذكور، هدف اين مطالعه بررسي رابطه ميان شاخص‌هاي منتخب ساختار اقتصادي دانش‌بنيان و شاخص شدت انرژي در استان‌هاي كشور طي دوره 1389-1392 مي‌باشد. بدين منظور، مدل پژوهش در چارچوب‌ داده‌هاي پانلي تصريح شده و ضرايب توسط تخمين‌زن حداقل مربعات تعميم‌يافته(GLS) پانلي برآورد شدند. بر طبق نتايج متغير‌هاي ضريب نفوذ اينترنت و شدت مشتركان تلفن‌هاي همراه به‌ترتيب اثر منفي معنادار و مثبت بي‌معني بر شاخص شدت انرژي استان‌ها داشته‌اند؛ در اين ميان، كنترل اثر متغير ضريب نفوذ اينترنت در مدل اقتصادسنجي پژوهش، باعث افزايش كشش قيمتي شدت انرژي شده و كارايي سياست‌هاي قيمتي را ارتقاء مي‌دهد. هم‌چنين تأثير متغير‌ شدت شاغلان با مدرك فوق‌ديپلم و ليسانس در كاهش شدت انرژي استان‌ها بيشتر از اثر متغير شدت شاغلان با مدرك تحصيلات تكميلي(فوق ليسانس و بالاتر) است. در مجموع شاخص اقتصاد دانش‌بنيان باعث كاهش انرژي‌بري توليد ناخالص داخلي استان‌ها شده و ساختار اقتصادي دانش‌بنيان پتانسيل كاهش شدت انرژي در استان‌هاي كشور را دارا مي‌باشد.