بررسي اثر كمپلكس سيليكا و اكسيدروي در پخت كائوچو

در اين پژوهش اثر ميزان پُركننده‌ي سيليكا بر روي اثر اكسيد‌روي در پخت و بررسي ميزان جذب عنصر روي در حضور سيليكاژل توسط دستگاه جذب اتمي بررسي‌شده‌است. بدين‌منظور آميزه‌ها از مخلوط دو كائوچوي استايرن بوتادين و بوتادي‌ان، به‌همراه ساير اجزاي آميزه‌كاري و مقدارهاي گوناگون سيليكا تهيه شدند. سپس با توجه به نتيجه‌هاي به‌دست آمده از آزمون رئومتر و ميزان جذب اكسيدروي در دستگاه جذب اتمي در حضور مقدارهاي گوناگون سيليكا، چهار آميزه‌ي جديد تعريف شد كه در آن‌ها مقدار‌هاي گوناگون اكسيدروي مورداستفاده قرارگرفته است. آميزه‌هاي يادشده تهيه و پس از آزمون‌هاي لازم، شامل آزمون‌هاي مكانيكي (استحكام كششي، درصد ازدياد طول، سختي و سايش)، براي انجام آناليز جذب اتمي در مخلوط حلال موردنظر به‌هم زده شدند. نتيجه‌هاي به‌دست‌آمده حاكي از آن است كه بيشترين ميزان جذب عنصر روي، در كمترين ميزان سيليكا اتفاق مي‌افتد كه علت اين امر تشكيل كمپلكس پايدار بين روي و سيليكاژل و جلوگيري از شركت اكسيدروي در پخت است. هم‌چنين با افزودن حلال فلوئوريك اسيد براي حل كردن سيليكاژل، افزايشي چشم‌گير در جذب عنصر روي ديده شد. نتيجه‌هاي آناليزهاي گوناگوني چون آزمون گرانروي‌موني، آزمون‌هاي كششي صفحه‌هاي لاستيكي، سختي، مقاومت سايشي و رئومتر نمونه‌ها نشان مي‌دهند كه با افزايش ميزان سيليكا، به‌دليل جذب بيشتر اكسيدروي، پخت آهسته‌تر و ميزان پيوندهاي عرضي كمتري صورت پذيرفته است. در ادامه بررسي ميزان جذب عنصر روي در دستگاه جذب اتمي، تأييدي بر جذب اكسيدروي توسط سيليكا و ايجاد يك كمپلكس پايدار است.